Prawo rodzinne. Co może być dowodem winy podczas sprawy rozwodowej? Kto może złożyć pozew i do jakiego sądu? Wyjaśnia pozwem o rozwód może wystąpić każdy z jakiego sądu1. Pozew składamy do sądu okręgowego, w którego rejonie małżonkowie wspólnie ostatnio mieszkali – gdy choć jedno z nich wciąż tam Jeśli małżonkowie nie mają wspólnego miejsca zamieszkania, pozew składa się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanego (czyli osoby, z którą powód chce się rozwieść).Uwaga! W życiu zdarza się również tak, że nie można ustalić miejsca zamieszkania jednego z małżonków, bo na przykład ich drogi życiowe rozeszły się już wiele lat temu i nie mają oni ze sobą żadnego kontaktu, a teraz jedynie chcą uporządkować sytuację pod względem prawnym. Wówczas pozew wnosi się do sądu właściwego dla okręgu powoda (czyli osoby, która go wnosi).Ile to kosztuje1. Wniesienie pozwu podlega Jest ona stała i wynosi 600 Pieniądze wpłacamy na konto sądu albo też bezpośrednio w jego Jeżeli nie jesteśmy w stanie ponieść kosztów sądowych bez tak zwanego uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny, możemy wnioskować o zwolnienie od kosztów się nie rozwiedzieszMusimy wiedzieć, że pomimo istnienia trwałego i zupełnego rozpadu pożycia małżeńskiego orzeczenie o rozwodzie jest niedopuszczalne w trzech przypadkach:- jeśli wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci danych małżonków;- jeżeli z innych względów rozwód byłby sprzeczny z zasadami współżycia – ta sprzeczność może na przykład wchodzić w rachubę, gdy orzeczenie rozwodu prowadziłoby do rażącej krzywdy małżonka sprzeciwiającego się formalnemu rozstaniu;- jeżeli rozwodu żąda jeden z małżonków winny wyłącznie rozkładu pożycia, drugi natomiast nie godzi się na rozwód, a odmowa ta nie jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego;- gdy rozwodu żąda małżonek, który dopuścił się zdrady, który opuścił małżonka, który prowadził lekkomyślny tryb życia i nie dbał o może być dowodem winy podczas rozprawySąd może orzec rozwód:- z winy wyłącznie jednego z małżonków;- z winy obojga;- bez orzekania o winie któregokolwiek z Zgodnie z przepisami jest tak, że sąd orzeknie rozwód z wyłącznej winy jednego z małżonków tylko wtedy gdy drugi małżonek, ten niewinny, udowodni wyłączną winę swojego dowodem winy mogą być na przykład zeznania świadków, którzy opowiedzą o tym, co widzieli lub Świadek ma obowiązek mówić prawdę. Za fałszywe zeznania grozi kara, albowiem w świetle prawa jest to mogą być też różnego typu dokumenty. Na przykład obdukcje lekarskie czy też notatki z interwencji policyjnych czy ośrodka pomocy społecznej (gdy w grę wchodzi przemoc w rodzinie), różnego rodzaju rachunki (na przykład za pobyty w izbie wytrzeźwień, gdy zarzucamy partnerowi alkoholizm), jak również zdjęcia i filmy (na przykład dokumentujące zdradę).Ponieważ wszystko idzie z duchem czasu, obecnie bardzo często dowodami są także SMS-y, e-maile czy amatorskie nagrania telefonem merytoryczna: Michał Wierzchowiecki, adwokatWAŻNE INFORMACJE- Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego.– Dzieje się tak wówczas, gdy przeprowadzenie podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w też, że w wyniku rozwodu powstaje rozdzielność majątkowa pomiędzy byłymi już A jak jest z dziedziczeniem?– Byli małżonkowie nie dziedziczą po sobie - chyba że taką wolę wyrazili odpowiednim zapisem w swoim Dwa tygodnie temu zmarł mój były mąż. Rozwiedliśmy się kilka lat temu. Mąż nie wstąpił po raz drugi w związek małżeński. Z naszego małżeństwa mamy dwoje dorosłych dzieci. Mój były mąż nie miał innych dzieci. Kto w tej sytuacji będzie po nim dziedziczyć? – pyta Czytelniczka.– Jeżeli Pani mąż nie sporządził testamentu, na którego podstawie do dziedziczenia doszły osoby wskazane w treści dokumentu, to należy przyjąć, że jedynymi spadkobiercami po byłym mężu są dzieci. Ponieważ w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. Prawomocne orzeczenie rozwodu skutkuje usunięciem Pani jako byłego małżonka od dziedziczenia. Dzieci Pani dziedziczyć będą w częściach To też warto jest prawnego domniemania, że dziecko pochodzi z małżeństwa, jeżeli urodziło się po upływie 300 dni od orzeczenia Nawet po rozwodzie dziecko jest i mamy, i taty!Z perspektywy dziecka największym problemem podczas rozwodu rodziców są towarzyszące temu destrukcyjne zachowania dorosłych – gdy skłóceni nie przebierają w środkach walki między sobą. W rezultacie prawa dziecka schodzą na dalszy plan. Skalę problemu widać bardzo dobrze na przykładzie spraw wpływających do biura Rzecznika Praw Dziecka. Szczególnie alarmujące są dane za 2013 rok – blisko połowa spośród ok. 50 tys. podjętych spraw dotyczyła kwestii ŚWIETLE PRAWARozwód ma też swoje prawne skutki. Jakie konkretnie? Wyjaśnia to adwokat Michał WierzchowieckiMożna znów wziąć ślub- Możliwość powtórnego zawarcia związku małżeńskiego to jeden z najważniejszych skutków rozwodu oraz jedna z najważniejszych różnic pomiędzy rozwodem a separacją. Bo gdy ona jest orzekana, małżonkowie na papierze wciąż są zmiany nazwiska- W ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu małżonek rozwiedziony, który wskutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje dotychczasowe nazwisko, może przez oświadczenie złożone przed kierownikiem USC powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem do alimentów- Były małżonek może mieć prawo żądania alimentów do dawnego partnera. Dzieje się tak w dwóch jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że partner wyłącznie winny zobowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka ten nie znajdował się w niedostatku. Drugi przypadek to sytuacja, w której małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym rodzicielska- Sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków. Może powierzyć wykonywanie władzy jednemu z nich, ograniczając władzę drugiego. Może też nie ograniczać władzy żadnego z mieszkanie małżonków- Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z lokalu przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych.(KB)

Spis treści: Rozwód kościelny a prawo kanoniczne Rozwód kościelny w Polsce i na świecie – dlaczego nie jest możliwy? Nie rozwód kościelny, ale stwierdzenie nieważności małżeństwa Kanoniczny proces małżeński Rozwód kościelny – skutki orzeczenia o nieważności związku małżeńskiego Tzw. rozwód kościelny – zasady Możemy zauważyć, że z roku na rok wzrasta świadomość wiernych dotycząca sakramentów, w tym oczywiście także sakramentu małżeństwa. Mimo to niektórzy z nas nadal tkwią w przekonaniu, że w pewnych wyjątkowych sytuacjach Sąd Biskupi może udzielić małżonkom rozwodu kościelnego. To oczywiście nieprawda. Prawo kościelne, inaczej niż prawo świeckie, nie umożliwia rozwiązania ważnego związku małżeńskiego. Nie zawsze jednak ślub zawarty przed ołtarzem prowadzi do zawiązania niezniszczalnego węzła małżeńskiego. Jeśli w pewnych określonych sytuacjach sąd kościelny uzna, że do powstania węzła nie doszło – może orzec o nieważności danego małżeństwa. Wszystkim czytelnikom zastanawiającym się, co to jest rozwód kościelny, wyjaśniamy, dlaczego nie powinniśmy stosować tego pojęcia w odniesieniu do prawidłowego terminu. Zapraszamy do lektury. Rozwód kościelny a prawo kanoniczne Powszechnie stosowane terminy wiele osób mogą wprowadzić w niemałe zakłopotanie. A więc rozwód kościelny czy unieważnienie małżeństwa? Która forma jest poprawna? Tak się składa, że ani jedna, ani druga. Na gruncie prawa kanonicznego dopuszczalne jest wyłącznie uznanie danego małżeństwa za nieważne od samego początku jego istnienia. Rozwód kościelny oznaczałby bowiem rozerwanie nienaruszalnego węzła małżeńskiego, działanie sprzeczne zarówno z naukami Chrystusa, jak i logiką. Podobnie unieważnienie ważnego, zawartego przed Bogiem, małżeństwa. Związek małżeński może zostać „zakończony” przez sąd kościelny tylko wtedy, gdy sędzia zyska moralną pewność, że jego zawarciu towarzyszyły określone przeszkody zrywające, sprawiające, że nie mogło dojść do zawiązania węzła małżeńskiego. Orzeczenie o nieważności możliwe jest do uzyskania również w przypadkach, gdy związek został zawarty ważnie, lecz nie został dopełniony (piszemy o tym tutaj). Jednakże nawet w takich sytuacjach Kodeks prawa kanonicznego rozwodu kościelnego nie przewiduje. Jedynym rozwiązaniem dla współmałżonków, którzy podejrzewają, że nie doszło między nimi do zawarcia węzła małżeńskiego, jest skierowanie sprawy do trybunału kanonicznego. Po rozpoznaniu skargi, może on wszcząć proces małżeński, w którego trakcie zbada, czy dane małżeństwo może być uważane za ważne. Pamiętajmy, że sędzia kościelny nie jest tym, kto daje rozwód kościelny. Może natomiast orzec o nieważności małżeństwa. Pewną formą „poluzowania” węzła małżeńskiego, której także nie powinniśmy mylić z rozwodem kościelnym, jest separacja kościelna, o której jeszcze będziemy pisać na blogu. Dlaczego zatem Kościół katolicki z taką konsekwencją broni nierozerwalności małżeństwa i nie dopuszcza możliwości ustanowienia instytucji kościelnego rozwodu? Aby zrozumieć, dlaczego zgodnie z literą prawa kanonicznego węzeł małżeński nie może zostać rozerwany żadną mocą ludzką, powinniśmy uświadomić sobie, jakie są przymioty związku sakramentalnego i jego znaczenie dla tej wspólnoty. Rozwód kościelny w Polsce i na świecie – dlaczego nie jest możliwy? Zgodnie z Kodeksem prawa kanonicznego z 1983 r. małżeństwo to przymierze zawierane między mężczyzną a kobietą celem stworzenia dożywotniej wspólnoty małżonków, a także zrodzenia i wychowania dzieci. Jezus Chrystus uczynił z małżeństwa sakrament, podkreślając rolę, jaką odgrywają małżonkowie w umacnianiu Kościoła. Tak rozumiane małżeństwo posiada ściśle określone przez KPK przymioty, które sprawiają, że sąd nie może udzielić rozwodu kościelnego – na jakiej konkretnie podstawie wnoszą sprawę do trybunału małżonkowie, nie ma w tej kwestii najmniejszego znaczenia. Małżeństwo zawarte przed ołtarzem to nie tylko przymierze między mężczyzną a kobietą, lecz również między małżonkami a Kościołem – jest ono bowiem nierozerwalne. Nierozerwalność małżeństwa oznacza, że zawiązany przed ołtarzem węzeł małżeński naruszony może być jedynie przez śmierć jednego ze współmałżonków. Reguła znajduje swoje oparcie zarówno w prawie naturalnym, jak i księgach Starego i Nowego Testamentu. Z punktu widzenia prawa naturalnego małżeństwo to instytucja społeczna, której nadrzędnym celem jest stworzenie warunków odpowiednich dla wychowania potomstwa. W wielu przypadkach rodzice wspierają dzieci nawet przez kilkadziesiąt lat; dopuszczenie przez Kościół możliwości udzielania rozwodu kościelnego miałoby zatem bardzo negatywny wpływ. Jeśli natomiast w poszukiwaniu odpowiedzi chcielibyśmy odwołać się do najważniejszych źródeł prawa kościelnego, czyli ksiąg Pisma Świętego, postulat niezniszczalności związku małżeńskiego znajdziemy chociażby w Ewangelii św. Mateusza ( w kazaniu Chrystusa na Górze), czy też w listach św. Pawła. Opierając się na przytoczonych przez ewangelistę słowach Jezusa oraz wskazówkach Apostoła Narodów, zyskujemy wszelkie podstawy, aby uważać węzeł małżeński za bezwzględnie nierozerwalny. A zatem wszystkim tym, którzy zastanawiają się, jakie są szanse na rozwód kościelny jako dopuszczoną przez władzę kościelną formę zakończenia małżeństwa, odpowiadamy z całą stanowczością – żadne. Nie rozwód kościelny, ale stwierdzenie nieważności małżeństwa Zdaje się, że już wyczerpująco odpowiedzieliśmy na pytanie, czy rozwód kościelny jest możliwy. Mamy jednak świadomość, że ten wprowadzający w błąd termin jest na tyle głęboko zakorzeniony w świadomości niektórych wiernych, że funkcjonuje jako synonim dla orzeczenia o nieważności małżeństwa. Utrwaleniu tego określenia sprzyja narracja snuta za pośrednictwem środków masowego przekazu. O rozwodach kościelnych na forum mediów często wypowiadają się zaproszeni goście, termin ten ochoczo wykorzystywany jest także przez redaktorów portali internetowych. Stanowi bowiem pewnego rodzaju wygodny skrót myślowy. Mając powyższe na uwadze, z myślą o czytelnikach poszukujących rzetelnych informacji na temat postępowania, pozwalamy sobie na umieszczenie obok poprawnego terminu utartego sformułowania „rozwód kościelny”. W ten sposób jesteśmy w stanie udzielić wsparcia merytorycznego szerokiej grupie odbiorców zadających sobie pytanie „rozwód kościelny – co i jak?”, a jednocześnie popularyzować posługiwanie się prawidłową terminologią. A zatem – na czym kościelny rozwód polega? Kanoniczny proces małżeński Czytelnikom zastanawiającym się, jak wygląda rozwód kościelny, pragniemy przedstawić schemat, w którym wymieniamy poszczególne etapy postępowania sądowego w I instancji. Co do zasady prezentuje się on następująco: Skierowanie przez powoda skargi do sądu kościelnego. Zawiązanie sporu. Etap gromadzenia dowodów. Etap publikacji dokumentów i wystąpienia obrony. Etap wystąpienia obrońcy węzła małżeńskiego. Ogłoszenie wyroku. Szczegółowo na temat procedur towarzyszących procesowi małżeńskiemu piszemy tutaj. O samych zaś zmianach papieża Franciszka (które często bywają kojarzone z rozwodem kościelnym) opublikujemy niebawem jeden z kolejnych artykułów na naszym blogu. Rozwód kościelny – skutki orzeczenia o nieważności związku małżeńskiego „Co daje rozwód kościelny?” – pytają często internauci, mając na myśli skutki prawne uzyskania orzeczenia o nieważności małżeństwa. Po ogłoszeniu wyroku sądowego stwierdzającego nieważność wspólnoty małżeńskiej strony stają się „wolne”, co oznacza, że mogą wstąpić w związek małżeński z innymi osobami. W niektórych przypadkach wymagana może być do tego dodatkowa zgoda biskupa, który ma za zadanie upewnić się, czy zniknęły przeszkody zrywające stanowiące o nieważności poprzedniego małżeństwa. Pamiętajmy o jednej bardzo ważnej kwestii, pisząc o tzw. rozwodzie kościelnym – skutki prawne takiego wyroku nie mogą być porównywane z następstwami rozwodu cywilnego, ponieważ orzeczenie sądu kanonicznego oznacza, że małżeństwo de facto nigdy nie doszło do skutku. To sytuacja zupełnie inna niż ta, w której władza świecka rozwiązuje ważnie zawarty prawny związek cywilny mężczyzny i kobiety. Zatem osoba, która po uzyskaniu orzeczenia o nieważności związku ponownie staje przed ołtarzem, zawiązuje węzeł małżeński po raz pierwszy (jeśli tym razem będzie to małżeństwo zawarte ważnie). Powyższa różnica w pełni ukazuje nam, dlaczego sformułowanie „rozwód kościelny” powinniśmy uważać za błędne. Tzw. rozwód kościelny – zasady „Rozwód kościelny – czy trudno dostać?” – jak pokazują wyniki wyszukiwań, pytanie to dręczy wielu użytkowników Internetu. Informujemy zatem, że podczas procesu kościelnego, zwyczajnego, skróconego lub opartego na dokumentach, sąd kościelny może zadecydować o orzeczeniu nieważności małżeństwa na podstawie wystąpienia: jednej (lub kilku) przeszkód zrywających. istotnych braków dotyczących zgody małżeńskiej. braków związanych z formą kanoniczną. Więcej informacji na temat okoliczności mogących prowadzić do wszczęcia procesu czytelnik znajdzie w tym miejscu. W przypadku wątpliwości, jakie są szanse na rozwód kościelny w danym przypadku (a więc poprawnie – uzyskanie orzeczenia o nieważności małżeństwa), warto zaczerpnąć porady adwokata kościelnego. Biegły z zakresu prawa kanonicznego udzieli szczegółowych informacji na temat przeszkód powodujących taką nieważność, rozwieje wątpliwości związane z procedurą sądową i pomoże przygotować skargę powodową o wszczęcie procesu małżeńskiego.

Czy osoba po rozwodzie może iść do spowiedzi i przyjąć komunię świętą? Zakładam, że jest Pan katolikiem, więc stosować należy doktrynę katolicką. Opisany problem jest bardzo szeroko znany, doczekał się wielu artykułów, ale również mitów. Przede wszystkim trzeba odróżnić dwie rzeczy: sama spowiedź święta, komunia święta. Spowiedź powszechna i spowiedź indywidualna Jeśli chodzi o samą spowiedź świętą, to warto wiedzieć, że nigdzie nie jest napisane w Piśmie Świętym, iż spowiedź musi być organizowana przez pośrednika (księdza). Dopuszcza się również spowiedź powszechną czy też spowiedź indywidualną (osobista rozmowa z Bogiem). Natomiast jeśli chodzi o komunię świętą, to problem ten jest dość szczegółowo uregulowany w Kodeksie Prawa Kanonicznego (art. 912 i następne). Kto może przystąpić do komunii świętej? Zasadą jest to, iż każdy ochrzczony, jeśli tylko prawo tego nie zabrania, może i powinien być dopuszczony do komunii świętej (art. 912). Tak więc zasadą jest to, iż do komunii przystąpić można, a wszelkie sytuacje, gdy przystąpić nie można, mają charakter wyjątkowy. Ograniczenia w przyjmowaniu komunii świętej Ograniczenia dotyczą dwóch grup osób: Dzieci – mogą przystąpić do komunii, „gdy posiadają wystarczające rozeznanie i są dokładnie przygotowane, tak by stosownie do swojej możliwości rozumiały tajemnicę Chrystusa oraz mogły z wiarą i pobożnością przyjąć Ciało Chrystusa” (art. 913). „Do proboszcza należy czuwać nad tym, aby do Stołu Pańskiego nie dopuszczać dzieci, które nie osiągnęły używania rozumu albo jego zdaniem nie są wystarczająco przygotowane” (art. 914). Wyjątkowo „dzieciom znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci wolno udzielić Najświętszej Eucharystii, gdy potrafią odróżnić Ciało Chrystusa od zwykłego chleba i mogą z szacunkiem przyjąć Komunię świętą” (art. 913 § 2). Art. 915 – dotyczący Pana sytuacji – do komunii świętej nie należy dopuszczać ekskomunikowanych, podlegających interdyktowi, po wymierzeniu lub deklaracji kary oraz innych osób trwających z uporem w jawnym grzechu ciężkim. Ponadto zgodnie z art. 916: „Kto ma świadomość grzechu ciężkiego, nie powinien bez sakramentalnej spowiedzi odprawiać Mszy świętej ani przyjmować Komunii świętej, chyba że istnieje poważna racja i nie ma sposobności wyspowiadania się; w takim jednak wypadku taka osoba ma pamiętać o tym, że jest obowiązana wzbudzić akt żalu doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak najszybciej” (i jak najszybciej pójść do spowiedzi). Dalsze przepisy (art. 917-922) dotyczą zasad przyjmowania komunii świętej, nie zawierają one uregulowań odnoszących się do Pana przypadku. Podstawowe znaczenie ma natomiast użyte w art. 915 pojęcie „osób trwających z uporem w jawnym grzechu ciężkim”. Jeśli chodzi o związki małżeńskie i pozamałżeńskie oraz o możliwość przyjmowania komunii, to temat ten szeroko omawia Jan Paweł II w Adhortacji Apostolskiej o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym Familiaris Consortio do biskupów kapłanów i wiernych całego Kościoła Katolickiego, w Rzymie, w dniu r. Punkty 79-84 zostały poświęcone „oddziaływaniu duszpasterskiemu wobec niektórych sytuacji nieprawidłowych”. „Synod Biskupów w trosce o zapewnienie rodzinie opieki we wszystkich, nie tylko religijnych jej wymiarach, nie omieszkał należycie uwzględnić niektórych sytuacji, nieregularnych, nie tylko pod względem religijnym, ale często także i cywilnym, sytuacji, które – przy współczesnych szybkich zmianach kulturowych – rozpowszechniają się, niestety, również wśród katolików, z niemałą szkodą dla samej instytucji rodziny i społeczeństwa, którego jest ona podstawową komórką”. Dotyczą one następujących sytuacji: małżeństwo na próbę (pkt 80), rzeczywiste wolne związki (pkt 81), katolicy złączeni tylko ślubem cywilnym (pkt 82), osoby żyjące w separacji i rozwiedzeni, który nie zawarli nowego związku (pkt 83), rozwiedzeni, którzy zawarli nowy związek (pkt 84), pozbawieni rodziny (pkt 85). Pana najbardziej interesują punkty 82, 83, 84. Pierwsza „kategoria” to pkt 83 – żyjący w separacji i rozwiedzeni, którzy nie zawarli nowego związku. Jest napisane w ten sposób: Czy osoba nie ponosząca winy za rozpad małżeństwa będzie wykluczona z życia kościelnego? „Różne motywy, takie jak brak wzajemnego zrozumienia, nieumiejętność otwarcia się na relacje międzyosobowe i inne, mogą w przykry sposób doprowadzić ważnie zawarte małżeństwo do rozłamu; często nie do naprawienia. Oczywiście, separację należy uznać za środek ostateczny, kiedy już wszelkie rozsądne oddziaływania okażą się daremne. Samotność i inne trudności są często udziałem małżonka odseparowanego, zwłaszcza gdy nie ponosi on winy. W takim przypadku wspólnota kościelna musi w szczególny sposób wspomagać go; okazywać mu szacunek, solidarność, zrozumienie i konkretną pomoc, tak aby mógł dochować wierności także w tej trudnej sytuacji, w której się znajduje; wspólnota musi pomóc mu w praktykowaniu przebaczenia, wymaganego przez miłość chrześcijańską oraz utrzymania gotowości do ewentualnego podjęcia na nowo poprzedniego życia małżeńskiego”. Tak więc Kościół co do zasady potwierdza, iż w pewnych wypadkach separacja jest konieczna, mało tego – podkreśla się trudną sytuację małżonka odseparowanego, zwłaszcza, gdy nie ponosi on winy. Wspólnota kościelna nie tylko więc nie powinna go potępiać, ale okazać szacunek i pomoc. Oczywiście po to, aby mógł dochować wierności (tzn. nie wszedł w żaden inny związek), przebaczyć i ewentualnie (proszę zwrócić uwagę na słowo „ewentualnie” – więc nie jest to bezwzględnie konieczne) podjął na nowo poprzednie życia małżeńskie (tj. z żoną). Małżonek rozwiedziony który nie zawiera nowego związku a komunia święta „Analogiczny jest przypadek małżonka rozwiedzionego, który – zdając sobie dobrze sprawę z nierozerwalności ważnego węzła małżeńskiego – nie zawiera nowego związku, lecz poświęca się jedynie spełnianiu swoich obowiązków rodzinnych i tych, które wynikają z odpowiedzialności życia chrześcijańskiego. W takim przypadku przykład jego wierności i chrześcijańskiej konsekwencji nabiera szczególnej wartości świadectwa wobec świata i Kościoła, który tym bardziej winien mu okazywać stałą miłość i pomoc, nie czyniąc żadnych trudności w dopuszczeniu do sakramentów”. Znów proszę zwrócić uwagę: chodzi tutaj o osobę, która nie zawiera nowego związku, lecz poświęca się spełnianiu swoich obowiązków rodzinnych, dbałości o dzieci. W takim wypadku wprost mówi się, iż taka osoba powinna być normalnie dopuszczana do sakramentów. Jaki stosunek ma kościół do osób rozwiedzionych zamierzających wejść w ponowny związek bez katolickiego ślubu kościelnego? Inaczej ma się rzecz w przypadku drugiej kategorii osób, tj. rozwiedzionych, którzy zawarli nowy związek (pkt 84). „Codzienne doświadczenie pokazuje, niestety, że ten, kto wnosi sprawę o rozwód, zamierza wejść w ponowny związek, oczywiście bez katolickiego ślubu kościelnego. Z uwagi na to, że rozwody są plagą, która na równi z innymi dotyka w coraz większym stopniu także środowiska katolickie, problem ten winien być potraktowany jako naglący. Zagadnieniem tym zajęli się wprost Ojcowie Synodu. Kościół bowiem ustanowiony dla doprowadzenia wszystkich ludzi, a zwłaszcza ochrzczonych, do zbawienia, nie może pozostawić swemu losowi tych, którzy – już połączeni sakramentalną więzią małżeńską – próbowali zawrzeć nowe małżeństwo. Będzie też niestrudzenie podejmował wysiłki, by oddać im do dyspozycji posiadane przez siebie środki zbawienia. Niech wiedzą duszpasterze, że dla miłości prawdy mają obowiązek właściwego rozeznania sytuacji. Zachodzi bowiem różnica pomiędzy tymi, którzy szczerze usiłowali ocalić pierwsze małżeństwo i zostali całkiem niesprawiedliwie porzuceni, a tymi, którzy z własnej, ciężkiej winy zniszczyli ważne kanonicznie małżeństwo. Są wreszcie tacy, którzy zawarli nowy związek ze względu na wychowanie dzieci, często w sumieniu subiektywnie pewni, że poprzednie małżeństwo, zniszczone w sposób nieodwracalny, nigdy nie było ważne. Razem z Synodem wzywam gorąco pasterzy i całą wspólnotę wiernych do okazania pomocy rozwiedzionym, do podejmowania z troskliwą miłością starań o to, by nie czuli się oni odłączeni od Kościoła, skoro mogą, owszem, jako ochrzczeni, powinni uczestniczyć w jego życiu. Niech będą zachęcani do słuchania Słowa Bożego, do uczęszczania na Mszę świętą, do wytrwania w modlitwie, do pomnażania dzieł miłości oraz inicjatyw wspólnoty na rzecz sprawiedliwości, do wychowywania dzieci w wierze chrześcijańskiej, do pielęgnowania ducha i czynów pokutnych, ażeby w ten sposób z dnia na dzień wypraszali sobie u Boga łaskę. Niech Kościół modli się za nich, niech im dodaje odwagi, niech okaże się miłosierną matką, podtrzymując ich w wierze i nadziei”. Niedopuszczenie do komunii eucharystycznej rozwiedzionych którzy zawarli ponowny związek małżeński Ale dalej napisane mamy: „Kościół jednak na nowo potwierdza swoją praktykę, opartą na Piśmie Świętym, niedopuszczania do komunii eucharystycznej rozwiedzionych, którzy zawarli ponowny związek małżeński. Nie mogą być dopuszczeni do komunii świętej od chwili, gdy ich stan i sposób życia obiektywnie zaprzeczają tej więzi miłości między Chrystusem i Kościołem, którą wyraża i urzeczywistnia Eucharystia. Jest poza tym inny szczególny motyw duszpasterski: dopuszczenie ich do Eucharystii wprowadzałoby wiernych w błąd lub powodowałoby zamęt co do nauki Kościoła o nierozerwalności małżeństwa”. Tak więc mimo wszystko kategorycznie wskazuje się, iż osoby rozwiedzione, które zawarły ponowny związek małżeński (a tym bardziej osoby rozwiedzione, które pozostają w związku nieformalnym) nie mają prawa do przyjęcia komunii świętej. „Pojednanie w sakramencie pokuty – które otworzyłoby drogę do komunii eucharystycznej – może być dostępne jedynie dla tych, którzy żałując, że naruszyli znak Przymierza i wierności Chrystusowi, są szczerze gotowi na taką formę życia, która nie stoi w sprzeczności z nierozerwalnością małżeństwa. Oznacza to konkretnie, że gdy mężczyzna i kobieta, którzy dla ważnych powodów – jak na przykład wychowanie dzieci – nie mogąc uczynić zadość obowiązkowi rozstania się, postanawiają żyć w pełnej wstrzemięźliwości, czyli powstrzymywać się od aktów, które przysługują jedynie małżonkom” (tzw. białe małżeństwo). Udzielanie sakramentów osobom po ślubie cywilnym Dotyczy to także osób rozwiedzionych, które zawarły ponowny związek małżeński zawarty jako ślub cywilny (nie ma bowiem możliwości uzyskania ślubu kościelnego). Skoro bowiem pkt 82 zakazuje udzielania sakramentów osobom, które zawarły ślub cywilny, a nie zawarły kościelnego z różnych powodów (jako pierwsze małżeństwo), to tym bardziej zakazuje ich osobom rozwiedzionym, które zawierają ślub cywilny, a z definicji małżeństwa kościelnego zawrzeć nie mogą. „82. Coraz więcej jest takich przypadków, że katolicy ze względów ideologicznych lub praktycznych wolą zawrzeć tylko ślub cywilny, odrzucając lub przynajmniej odkładając ślub kościelny. Sytuacji tych ludzi nie można stawiać na równi z sytuacją tych, którzy współżyją bez żadnego związku, tu bowiem istnieje przynajmniej jakieś zobowiązanie do określonej i prawdopodobnie trwałej sytuacji życiowej, chociaż często decyzji tej nie jest obca perspektywa ewentualnego rozwodu. Chcąc publicznego uznania ich związku przez państwo, pary te wykazują gotowość przyjęcia, obok korzyści, także zobowiązań. Mimo to, również i ta sytuacja nie jest do przyjęcia przez Kościół. Oddziaływanie duszpasterskie będzie zmierzało do uświadomienia konieczności harmonii pomiędzy życiem a wyznawaną wiarą i uczynienia wszystkiego co możliwe, ażeby doprowadzić te osoby do uregulowania ich sytuacji wedle zasad chrześcijańskich. Chociaż osoby te trzeba traktować z wielką miłością i zainteresować je życiem wspólnot kościelnych, to jednak, niestety, pasterze Kościoła nie mogą ich dopuścić do sakramentów”. Tak więc, podsumowując: jeśli nie zawarł Pan nowego związku (zarówno małżeńskiego, jak i nieformalnego) i należycie wypełnia Pan swoje obowiązki rodzinne, to ma Pan pełne prawo przyjąć komunię świętą. Tak to wygląda w teorii, natomiast jeśli chce Pan udać się do spowiedzi kościelnej (przez pośrednika), to w praktyce wszystko będzie zależało od księdza, nie każdy jednak zna Adhortację. Może dobrym pomysłem byłoby znalezienie spowiednika mającego doświadczenie w kwestii związków (np. opiekuna w duszpasterstwie związków niesakramentalnych), który powinien znać powyższe przepisy. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

Stwierdzenia nieważności małżeństwa sakramentalnego wymaga od nas determinacji, ale i posiadania dobrego powodu do rozpoczęcia całej procedury | fot.: Wiele małżeństw z czasem się rozpada. Ciągłe kłótnie, oddalanie się od siebie, czasami niedopasowanie lub skrywane przed ślubem tajemnice powodują, że pary decydują się na rozwód i o ile w przypadku ślubu cywilnego nic nie stoi na przeszkodzie w tym, żeby go dostać, to w przypadku ślubu kościelnego sprawa się już nieco komplikuje. Kiedy można dostać rozwód kościelny i ile trwa taki proces? Czym jest rozwód kościelny? Podczas ślubu kościelnego przysięgamy przed Bogiem miłość do partnera po kres naszych dni. Mogłoby się wydawać, że zerwanie takiej przysięgi nie jest możliwe. Jednak przy odpowiednio dobrych powodach istnieją odstępstwa od reguły i możliwe jest uzyskanie stwierdzenia nieważności małżeństwa sakramentalnego potocznie (i błędnie) określanego także jako rozwód kościelny lub unieważnienie małżeństwa kościelnego. Powodem do tego mogą być ściśle określone i skatalogowane w prawie kanonicznym kwestie i sytuacje, a każda z nich jest dokładnie i z osobna rozpatrywana. Kiedy małżeństwo może zostać unieważnione? Powody, przez które małżeństwo może zostać unieważnione są dokładnie określone w prawie kanonicznym. Oto kilka najważniejszych powodów, które mogą stanowić podstawę do unieważnienia małżeństwa: zbyt bliskie pokrewieństwo pomiędzy małżonkami ślub został wzięty w zbyt młodym wieku jeden z małżonków jest już w innym małżeństwie jeden z małżonków nie miał chrztu jeden z małżonków złożył śluby Bogu lub jest zakonnicą/zakonnikiem małżonkowie to rodzeństwo – jedynie w prawnym znaczeniu (adopcja) ukryte zostały kluczowe informacje podczas zawierania ślubu (np. choroba psychiczna, niemożność posiadania dzieci) brak zdolności płciowej (impotencja) ślub został zawarty w wyniku podstępu, pod groźbą lub przymusem To jeszcze nie wszystkie powody, które pozwalają na unieważnienie małżeństwa. Jeśli chcemy dostać rozwód kościelny prze brak zgody w związku i ciągłe kłótnie, musimy liczyć się z tym, że prawdopodobnie Kościół nie da nam tej możliwości. Ważne jest to, aby jeden z powodów istniał już w trakcie brania ślubu lub przed nim, a my o nim nie mieliśmy pojęcia. Jeśli na przykład brak zdolności płciowej lub zdrada pojawią się po kilku latach małżeństwa, prawdopodobnie nie będzie to dobre uzasadnienie tego, że chcemy dostać rozwód. Ile trwa rozwód kościelny? Jeśli chcemy wziąć rozwód kościelny, powinniśmy wziąć pod uwagę fakt, że nie jest to szybka procedura, a może czasami ciągnąć się długie lata. Wprawdzie według najnowszych wytycznych tzw. rozwód kościelny można uzyskać już w 45 dni (na podstawie Listu Apostolskiego który reguluje krótki proces tzw. Processus brevior wydanego przez Papieża Franciszka w 2015 roku), należy jednak przygotować się na możliwość przedłużenia procedury. Przeciętnie unieważnienie małżeństwa w skomplikowanych przypadkach zajmuje około 2-3 lat. Nie da się ukryć, że jest to bardzo długi czas porównywalnie do tego, ile zajmuje uzyskanie rozwodu cywilnego. Dlatego warto zadbać o jak największą ilość dowodów czy świadków, na których będzie można się oprzeć w toku procesu. Od czego zacząć? Na początku należy postępować tak jak podczas ślubu cywilnego. Na pierwszym etapie wszystko odbywa się w sądzie, a następnie dokumenty potwierdzające rozwód cywilny musimy dostarczyć do kościoła, gdzie odbywa się sąd biskupi. Bardzo ważne jest, aby wybrać sobie doświadczonego adwokata kościelnego, którego ma każda kancelaria kanoniczna. Od wiedzy osoby, która zajmie się kwestią naszego rozwodu zależy nie tylko powodzenie całego przedsięwzięcia, ale i czas trwania procedury. Specjaliści przeanalizują sytuację i przesłanki do zainicjowania procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego. Adwokat kościelny czuwa także nad każdym etapem postępowania. Wybór odpowiedniej kancelarii kanonicznej jest więc kluczowy w przypadku decyzji o potrzebie uzyskania rozwodu kościelnego i należy się z nim skonsultować jak tylko podejmiemy decyzję o rozstaniu. W Warszawie rekomendowaną kancelarią kanoniczną jest na przykład Ile kosztuje rozwód kościelny? Cena rozwodu kościelnego w każdym mieście będzie inna. Waha się ona w granicach od kilku do kilkunastu tysięcy złotych i zależy od ilości i zakresu podjętych czynności. Czy warto brać rozwód kościelny? Tak naprawdę to kwestia indywidualna każdego z nas. Stwierdzenia nieważności małżeństwa sakramentalnego wymaga od nas determinacji, ale i posiadania dobrego powodu do rozpoczęcia całej procedury. Rozwód cywilny czy decyzja o separacji pary nie będą bowiem miały wpływu na decyzję o unieważnieniu małżeństwa sakramentalnego. Co zyskujemy otrzymując pozytywną decyzję? Po stwierdzeniu przez sąd kościelny nieważności małżeństwa kościelnego oboje byli małżonkowie wracają do stanu kawalerskiego i panieńskiego. Fakt zawarcia małżeństwa zostaje niejako wymazany. Z tego też powodu byli małżonkowie mogą bez przeszkód zawrzeć kolejny związek małżeński w Kościele katolickim. Stwierdzenia nieważności małżeństwa sakramentalnego jest z pewnością ważną procedurą, z której mogą skorzystać osoby pragnące ponownego ślubu kościelnego. I choć Kościół Katolicki nie uznaje rozwodów, dopuszcza możliwość anulowania małżeństwa w uzasadnionych przypadkach. Warto wówczas podjąć współpracę z kancelarią kanoniczną, która określi szanse powodzenia, a także przeprowadzi nas przez całość tego skomplikowanego procesu. OLI

„Rozwód kościelny” – wszystko, co chcieliście wiedzieć, ale nie mieliście kogo zapytać… Biała suknia, płatki róż, wzruszone ciocie i przyjaciółki… Potem obsypywanie ryżem czy drobnymi monetami i życzenia wspólnego długiego szczęśliwego życia. Tyle, że z tym „szczęśliwym wspólnym długim życiem” różnie to w życiu bywa. Czasem- pomimo podjętych starań- niestety dochodzi do formalnego rozstania . Każdego roku orzeczeniem sądu cywilnego kończy się kilkadziesiąt tysięcy małżeństw. Wiele z tych osób po rozwodzie ponownie zawiera związki małżeńskie. Jeśli chodzi o ponowny ślub cywilny – nie powinno być problemu. Zupełnie inaczej jednak sprawa wygląda jeśli chodzi o ponowny ślub kościelny. Tu nie będzie już tak łatwo, bo… w kościele nie ma rozwodów (wiele osób pewnie będzie zdziwionych, bo termin „rozwód kościelny” jest bardzo popularny, dla uproszczenia posługują się nim nawet prawnicy.) Określenie to nie jest jednak poprawne. Poprawne określenie to „stwierdzenie nieważności małżeństwa” To- wbrew pozorom – nie jest to samo co rozwód. Dlaczego to nie to samo i jak to wygląda w praktyce opowie dziś mój i wasz gość – adwokat kościelny i autor bloga – Bartłomiej Barańczuk. Aby sąd cywilny zakończył małżeństwo przez rozwód trzeba wykazać, iż nastąpił „trwały i zupełny rozkład pożycia”. Do stwierdzenia nieważności ślubu kościelnego to jednak nie wystarczy… A może nawet nie będzie wcale tak istotne. Co dokładnie analizuje sąd kościelny w takiej sprawie? Zgadza się, wyrok rozwodowy wydany przez sąd cywilny na gruncie postępowania o stwierdzenie nieważności małżeństwa pełni rolę, można powiedzieć, drugorzędną. Wyrok rozwodowy jest potrzebny tylko o tyle, że daje trybunałowi gwarancję, że rozkład pożycia jest ostateczny. Jednakże głównym zadaniem sądu kościelnego jest dojście do prawdy o tym, czy dane małżeństwo zostało ważnie zawarte. Aby skład sędziowski mógł udzielić odpowiedzi na postawione pytanie, musi przede wszystkim skupić się na okresie bezpośrednio poprzedzającym datę zawierania małżeństwa przez strony. Dlatego też osoby ubiegające się o stwierdzenie nieważności małżeństwa powinny przede wszystkim skupić się nad tym co dotyczyło przyszłych małżonków w okresie od dzieciństwa i dorastania, po poznanie, przez narzeczeństwo (jeżeli miało miejsce), aż do daty zaślubin (szerzej na ten temat: #1 – mit rozwód kościelny poproszę tutaj link Oczywiście zachowania wskazujące na niezdolność jednej ze stron mogły uwidocznić się dopiero w trakcie trwania małżeństwa, ale ta kwestia wymaga głębszego wyjaśnienia. Jaka okoliczność najczęściej stanowi w praktyce podstawę stwierdzenia nieważności małżeństwa? Na wokandach sądów kościelnych od pewnego czasu prymat wiedzie badanie nieważności małżeństwa z tytułu niezdolności do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich z przyczyn natury psychicznej. Zaznaczenia wymaga, że kiedy mówimy o przyczynach natury psychicznej, to nie należy rozumieć tego jako chorób psychicznych (np. schizofrenii), ale to kodeksowe pojęcie kryje w sobie szereg poważnych zaburzeń psychicznych (np. alkoholizm, narkomania, pracoholizm, na tle psychoseksualnym). Jest to specyficzny tytuł nieważności małżeństwa, przy rozpatrywaniu którego sąd obowiązkowo musi skorzystać z opinii biegłego (psychologa, psychiatry lub seksuologa). W sytuacji gdy oboje małżonkowie zgodnie wnoszą o rozwód bez orzekania o winie (przed sądem cywilnym) sprawa może zakończyć się nawet na pierwszej rozprawie. Przed sądem kościelnym wygląda to jednak nieco inaczej… Niestety, a może i stety, przed sądem kościelnym sprawa nie zostanie rozpatrzona w przysłowiowe 15 minut. Przede wszystkim dlatego, że w procesie kościelnym badana jest dla kościoła katolickiego rzecz nadrzędna, tj. ważność sakramentu. Należy dostrzec wagę tego postępowania. Dlatego też sąd w momencie wydawania wyroku musi osiągnąć tzw. pewność moralną, czyli przekonanie co do tego, że małżeństwo zostało ważnie lub nieważnie zawarte. Osiągnie ją jedynie po przeprowadzeniu szeregu dowodów, jak np. przesłuchanie stron, świadków, opinia biegłego; oraz po zapoznaniu się ze stanowiskiem Obrońcy Węzła małżeńskiego. Na gruncie procesu małżeńskiego nie istnieje możliwość orzekania o winie- sąd w żadnym wypadku nie stwierdzi, że któryś z małżonków, lub obydwoje, obarczonych jest winą, za nieważnie zawarte małżeństwo. Mówiąc w dużym uproszczeniu, strony skarżą w procesie ważność sakramentu małżeństwa, a nie zajmują się udowodnieniem, że to mąż czy żona ponosi winę za zaistniałą sytuację. Dlatego też z uwagi na sakrament, chociażby strony zgodnie oświadczały, że ich małżeństwo zostało nieważnie zawarte, to sąd ma prawny i moralny obowiązek przeprowadzić całe postępowanie przed wydaniem wyroku. Nie może ograniczyć się do zgodnych oświadczeń stron. Czy sąd kościelny także przesłuchuje świadków, tak jak robi to na rozprawie sąd cywilny? Tak, przesłuchanie świadków jest jednym z dowodów w sprawie. Lecz technicznie sama czynność przesłuchania wygląda trochę inaczej – podobnie jak i czynność przesłuchania stron. Świadkowie po złożeniu przysięgi są przesłuchiwani przez przewodniczącego składu orzekającego w obecności notariusza, który protokołuje całe przesłuchanie, a następnie poświadcza prawidłowość przeprowadzonej czynności. Jeżeli strona ma ustanowionego adwokata, to również on, po wcześniejszym uzyskaniu zgody przewodniczącego, może uczestniczyć w przesłuchaniu. Jednakże na pewno w czynności nie biorą udziału strony. Chodzi tutaj o zapewnienie świadkowi w pewnym rodzaju poczucia bezpieczeństwa, które ma pomóc w złożeniu zeznań zgodnych z prawdą i bez skrępowania. Czy o stwierdzenie nieważności małżeństwa przez sąd kościelny można wystąpić zawsze – nawet 10 lat po orzeczeniu rozwodu przez sąd cywilny? Upływ czasu po zapadnięciu wyroku rozwodowego w żaden sposób nie blokuje zainteresowanych przed zbadaniem ważności ich małżeństwa na forum kościelnym. Z praktyki widzę, że kontaktują się ze mną zarówno osoby, które dopiero co się rozwiodły (lub są jeszcze w trakcie procesu), jak i osoby, których małżeństwo sąd cywilny rozwiązał już wiele lat wcześniej. Czy w ogóle trzeba występować o rozwód cywilny, aby uzyskać stwierdzenie nieważności małżeństwa? (czy możliwe byłoby orzeczenie o stwierdzeniu nieważności małżeństwa w sytuacji gdy małżonkowie nie rozpoczęli nawet sprawy o rozwód w sądzie cywilnym?) Po prawdzie prawo kanoniczne nie stawia takiego wymogu stronom ubiegającym się o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Jednakże praktyka sądowa zobowiązuje strony do przedstawienia wraz ze składaną skargą powodową wyrok rozwodowy sądu okręgowego lub zaświadczenia, że sprawa rozwodowa jest już w toku. W moim odczuciu praktyka ta jest jak najbardziej zasadna. Lecz co do zasady, teoretycznie, możliwe byłoby stwierdzenie nieważności małżeństwa przed uzyskaniem rozwodu w sądzie cywilnym. Czy orzeczenie o stwierdzeniu nieważności ślubu kościelnego ma jakikolwiek wpływ na dzieci z takiego małżeństwa? Nie, fakt stwierdzenia nieważności małżeństwa nie ma najmniejszego wpływu na sytuację prawną dzieci. Do momentu wydania dwóch zgodnych wyroków uznających małżeństwo za nieważnie zawarte domniemywa się, że jego ważność. Dziećmi prawego pochodzenia są te, które przychodzą na świat z małżeństwa ważnego lub mniemanego, a ewentualne stwierdzenie nieważności małżeństwa ich rodziców nic tataj nie zmieni. Czy po orzeczeniu o stwierdzeniu nieważności ślubu kościelnego zawsze można wziąć kolejny ślub kościelny? Jeżeli w trakcie procesu zapadły dwa zgodne wyroki stwierdzające, że małżeństwo zostało nieważnie zawarte – tj. przed pierwszą i drugą instancją (procedura obligatoryjnie przewiduje badanie ważności małżeństw w dwóch instancjach) – to co do zasady nie ma żadnych przeciwwskazań prawnych do zawarcia małżeństwa. Nie będzie to jednak kolejny ślub, ale pierwszy, gdyż ten, którego dotyczył proces, nigdy nie zaistniał. Zaznaczyć jednak należy, że prawo przewiduje możliwość nałożenia tzw. klauzuli zakazującej zawierania małżeństwa. W praktyce oznacza to tyle, że sąd stwierdził, że dane małżeństwo zostało nieważnie zawarte, ale osoba, na którą nałożona została klauzula może stanąć na ślubnym kobiercu dopiero po uprzednim ściągnięciu przez sąd nałożonej klauzuli. Bardzo dziękuję za rozmowę Rozwód kościelny, przepraszam – stwierdzenie nieważności małżeństwa to temat rzeka. Chcesz wiedzieć więcej – zajrzyj na blog Mam nadzieję, że ten wpis rozwiał wiele waszych wątpliwości. Jeśli jednak jakieś wątpliwości jeszcze pozostały, możesz podzielić się nimi w komentarzach. Pamiętaj tylko: tak samo (a nawet bardziej) jak w sprawie cywilnej : każda sprawa jest inna.

67 odpowiedzi na pytanie: ślub kościelny rozwodnika cywilnego Zamieszczone przez kama28Czy osoba, która była w małżeństwie tylko po ślubie cywilnym, a teraz jest już po rozwodzie, może wsiąść ślub kościelny? Czy dla kościoła jest ona kawalerem czy jednak rozwodnikiem? (chodzi mi o to, że obowiązuje konkordat) Ja tam żadnym fachowcem nie jestem, ale imho może, skoro chce się nawrócić 😉 Może, bo to będzie jej pierwszy ślub kościelny, więc wg kościoła nie miała tego sakramentu jeszcze udzielonego. dokladnie tak jak pisze nadii – moze, dla kosciola jest grzesznym bo grzesznym 😉 ale kawalerem 😉 Zamieszczone przez kama28Czy osoba, która była w małżeństwie tylko po ślubie cywilnym, a teraz jest już po rozwodzie, może wsiąść ślub kościelny? Czy dla kościoła jest ona kawalerem czy jednak rozwodnikiem? (chodzi mi o to, że obowiązuje konkordat) mozemalzenstwo cywilne nie jest w swietle kosciola legalnekonkordat nie ma nic do rzeczy, bo przeciez slub cywilny nie byl brany “w obecnosci boga” moj wuj po dwoch rozwodach “panstwowych” wlasnie niedawno wzial slub koscielnyz trzecia juz pania w swym zyciu:) Dzięki za szybkie odpowiedzi, myślałam tak jak wy, ale koleżanka zamiesząła mi z tym konkordatem. Zamieszczone przez garciadokladnie tak jak pisze nadii – moze, dla kosciola jest grzesznym bo grzesznym 😉 ale kawalerem 😉 😀 Zamieszczone przez kantalupamozemalzenstwo cywilne nie jest w swietle kosciola legalne To dlaczego w Kościele wymagają aktu małżeństwa gdy nie bierze sie ślubu konkordatowego? Zamieszczone przez Agatek20To dlaczego w Kościele wymagają aktu małżeństwa gdy nie bierze sie ślubu konkordatowego? Ale jak to wymagają? Do czego? Zamieszczone przez Figa123Ale jak to wymagają? Do czego? Żeby wziąć ślub kościelny. Jak my sie zapisywaliśmy to dostałam od Proboszcza karteczkę z wymienionymi dokumentami niezbędnymi do przyjęcia Sakramentu Małżeństwa – i tu był skrócony odpis aktu małżeństwa (niezbędny tym parom które nie brały ślubu konkordatowego, tylko sam kościelny). Zamieszczone przez Agatek20To dlaczego w Kościele wymagają aktu małżeństwa gdy nie bierze sie ślubu konkordatowego? Bo chyba nie moze byc tak, ze ktos ma tylko koscielny bez cywilnego? Zamieszczone przez mamamaksiaja też wiem, że może piękne zdjecie normalnie siedzę i sie chichram 🙂 Zamieszczone przez kama28Czy osoba, która była w małżeństwie tylko po ślubie cywilnym, a teraz jest już po rozwodzie, może wsiąść ślub kościelny? Czy dla kościoła jest ona kawalerem czy jednak rozwodnikiem? (chodzi mi o to, że obowiązuje konkordat) Z tego co ja wiem, to nie może. Nie wiem ktory mam na mysli, bo gdy ja uzyskiwałam unieważnienie ślubu kościelnego to opiekujący się moim przypadkiem ksiądz tak mnie poinformował. To jednak było dawno temu, bo chyba już z 10 lat, mogło sie pozmieniać. Zamieszczone przez toraa no to piszesz o koscielnym. (mam na mysli zawarty przed ksiedzem, Bogiem)wydaje mi sie, ze koscielny, czy konkordatowy, to wsio wszystko jedno, konkordatowy pomija jedynie wizyte w usc. i po takowym nie mozna. no chyba ze sie go uniewazni, ale to mega nielatwe. (ale tego nie wiem, tak mi sie wydaje)cywilny to tylko przysiega przed urzednikiem. (usc) Nie, ja pisze o cywilnym, ale, jak mówię, nie upieram sie w tej kwestii, bo to było już dawno i może mi się pomerdało. Zamieszczone przez LeaBo chyba nie moze byc tak, ze ktos ma tylko koscielny bez cywilnego? nie moze miec samego koscielnego. w chwili obecnej albo konkordatowy albo cywilny i dopiero potem koscielny. zreszta jak nie bylo konkordatu to przeciez wlansie w takiej konfiguracji (jedynej mozliwej) brano slub. pamietam jak rano szlo sie do usc, a pozniej do kosciola 🙂sa przypadki, gdy ktos ma sam koscielny ale to przypadki z dawnych czasow. np. wiem ze babcia mojej kolezanki miala sam koscielny – brala slub w czasie wojny. pozniej miala z tego tytulu jakies tam urzedowe problemy, ale w koncu “zalegalizowano” ich malzenstwo. Zamieszczone przez garciazreszta jak nie bylo konkordatu to przeciez wlansie w takiej konfiguracji (jedynej mozliwej) brano slub. Ja brałam najpierw kościelny, a po jakimś czasie cywilny 😉 Zamieszczone przez Agatek20Żeby wziąć ślub kościelny. Jak my sie zapisywaliśmy to dostałam od Proboszcza karteczkę z wymienionymi dokumentami niezbędnymi do przyjęcia Sakramentu Małżeństwa – i tu był skrócony odpis aktu małżeństwa (niezbędny tym parom które nie brały ślubu konkordatowego, tylko sam kościelny). Ale tu jest mowa, jak zrozumiałąm, o sytuacji kiedy:ktoś bierze slub cywilny, potem rozwód,a potem chce z inną kobietą wziąć ślub kościelny w takiej sytuacji – jeśli posiada legalny rozwód, to imho dostanie konkordatowy dla kościoła to małżeństwo pierwsze rozwiedzione faktycznie nie istniało 😉 Zamieszczone przez Figa123Ja brałam najpierw kościelny, a po jakimś czasie cywilny 😉 😮 no to bardzo mnie zdziwilas 🙂 a kiedy bralas slub? tak z ciekawosci pytam 😉 i czy w polsce? jak nie chcesz tp nie odpowiadaj 😉 ale w takim razie moze to zalezy od ksiedza, bo wiem ze we Wroclawiu chyba w zadnej znanej mi parafii takie cos by nie przeszlo. zreszta przy najblizszej okazji spytam znajomego, ktory jest ksiedzem jak to wyglada. czy on moze w normalnych warunkach udzielic po prostu sakramentu malzenstwa osobom, ktore nie sa malzenstwem w swietle prawa cywilnego. Zamieszczone przez garcia😮 no to bardzo mnie zdziwilas 🙂 a kiedy bralas slub? tak z ciekawosci pytam 😉 i czy w polsce? jak nie chcesz tp nie odpowiadaj 😉 ale w takim razie moze to zalezy od ksiedza, bo wiem ze we Wroclawiu chyba w zadnej znanej mi parafii takie cos by nie przeszlo. zreszta przy najblizszej okazji spytam znajomego, ktory jest ksiedzem jak to wyglada. czy on moze w normalnych warunkach udzielic po prostu sakramentu malzenstwa osobom, ktore nie sa malzenstwem w swietle prawa cywilnego. Mój kuzyn brał również najpierw ślub kościelny, a po 5 latach dopiero że można 🙂 1234Następne » Znasz odpowiedź na pytanie: ślub kościelny rozwodnika cywilnego Dodaj komentarz

Często spotykanym zapytaniem osób, stojących u progu procesu o stwierdzenie nieważności swojego małżeństwa, jest to dotyczące możliwości ubiegania się o niego przy posiadaniu dziecka (dzieci). Oczywiście, istnienie dziecka/dzieci nie stoi na przeszkodzie w podjęciu kroków o przeprowadzenie procesu, aczkolwiek jego temat z pewnością będzie podjęty w trakcie niego we właściwym kontekście. Bardzo ważnym przepisem prawnym jest ten, wg którego bezpłodność nie jest przyczyną sensu stricte nieważności zawartego związku, chyba że stała się przedmiotem podstępnego wprowadzenia w błąd (kan. 1084 §3 KPK). Będąc przy tytule podstępu warto rozważyć jego na dwóch płaszczyznach, bowiem z jednej strony, może zaistnieć sytuacja, w której jedna ze stron celowo zataja kwestię swojej bezpłodności (kwestia ta może zostać też zatajona przez osoby trzecie), aby wyłudzić tym sposobem zgodę strony drugiej na małżeństwo, zaś z drugiej strony, może dojść również do innej sytuacji, gdy zatajone zostanie pochodzenie dziecka (kwestia innego ojcostwa) (kan. 1098 KPK). Bez względu na sytuację warto tylko podkreślić jedną rzecz, a mianowicie kwestię koniecznego poruszenia przez przyszłych współmałżonków tego, co istotne, aby w przyszłości wykluczyć to, co może zaważyć na ich dalszym wspólnym podstępnego wprowadzenia w błąd możemy wyróżnić też inne kanony, w których wprost czy pośrednio nawiązuje się do tematu dziecka. Jednym z nich jest kan. 1095 nr 2 oraz 3 KPK. W pierwszym chodzi o poważny brak rozeznania oceniającego co do istotnych praw-obowiązków małżeńskich, w drugim o spotykaną najczęściej niezdolność natury psychicznej do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich. Gdy w swojej praktyce spotykam się z psychicznymi zaburzeniami, które czynią osoby niezdolne do podjęcia obowiązku w postaci zrodzenia czy wychowania potomstwa (temat ten poruszałam przy okazji innego artykułu o zaburzeniach odżywiania), bądź gdy spotykam przypadki osób, które za wszelką cenę chcą „posiadać” potomstwo, wówczas przy dokładnym opisie sytuacji proponuję jeden z wymienionych nieważności małżeństwa – jak rozpocząć? Może mieć też miejsce zupełnie odwrotna sytuacja, do powyżej wymienionej, a mianowicie taka, kiedy strona (strony) są co prawda zdolne do poczęcia, wychowania dziecka, ale celowo to wykluczają (zrodzenie bądź wychowanie). Wówczas po raz kolejny przy dokładnym opisie danego „przypadku” proponuję Stronie, Stronom, aby prosić o przeprowadzenie procesu z tytułu wykluczenia potomstwa (kan. 1101 §2 KPK).Jak już kiedyś nadmieniałam, w wielu przypadkach tytuły wzajemnie się przeplatają, wyrok nie może być też wydany równocześnie z nich obu po tej samej stronie (np. niezdolność natury psychicznej oraz wykluczenie częściowe po tej samej stronie). Rozwiązaniem zaistniałej kwestii jest dokonanie propozycji kilku przyczyn prawnych, ale na zasadzie alternatywy. Do sądu będzie natomiast należeć rozstrzygnięcie, która przyczyna przeważyła. Istnieją pewne zasady to regulujące, ale najpewniejszą jest uzyskanie pewności w oparciu o daną historię związku, stąd od jej właściwego opisu zależy w dużej mierze wyrobienie zdania na ten moralna w kościelnym procesie małżeńskimNaturalnie Prawodawca w KPK reguluje kwestie potomstwa też w innych kanonach (przykładowo: zakaz zawarcia związku dla osoby, która związana jest obowiązkami np. wobec dzieci z poprzedniego związku – kan. 1071 §1 nr 3 KPK; przeszkoda wieku, pokrewieństwa w kontekście dzieci – kan. 1083 KPK i kan. 1091 KPK, błąd co do małżeństwa – kan. 1096 KPK, nie wspominając o kanonach regulujących tę kwestię przy przeszkodzie różnej religii, przy zakazie małżeństw mieszanych, czy w ogóle w kontekście różnego rodzaju jego wychowania), niemniej my ukazaliśmy te problemy najczęściej pomocnicza for prawnych w kościelnym procesie małżeńskim

Rozwód kościelny to żmudny i długotrwały proces. Jednak uzyskanie go jest możliwe, jeśli zostały spełnione warunki określone przez organy kościoła. Co zatem zrobić, aby uzyskać rozwód kościelny? Jak się do tego zabrać i ile zapłacić? Co tak naprawdę musiało się wydarzyć w Twoim małżeństwie, że istnieje możliwość „unieważnienia ślubu kościelnego”? Rozwód kościelny czy stwierdzenie nieważności małżeństwa?Trzeba zacząć od tego, że nie istnieje coś takiego jak „rozwód kościelny” ani „unieważnienie ślubu kościelnego”. W Kościele katolickim możliwe jest stwierdzenie nieważności małżeństwa na podstawie ściśle określonych okoliczności potwierdzających nieważność zawarcia stwierdzenia nieważności małżeństwa może trwać stosunkowo długo, bo od roku do nawet czterech lat. Jest jednak możliwość skrócenia tego czasu. Ważne, aby z wnioskiem zwróciły się obie strony, a przesłanki do stwierdzenia nieważności małżeństwa były oczywiste i jednoznaczne. Jest to krótki proces tzw. Processus brevior, w którym pozytywny wyrok można otrzymać w ciągu 45 dni. Od czego zacząć?Pierwszym krokiem jest zgłoszenie się jednego lub obu małżonków do kancelarii kanonicznej, gdzie adwokat kościelny przeanalizuje historię małżeństwa danej pary. Na tej podstawie można otrzymać jasną informację, czy sprawa zostanie skierowana do sądu jest taka przesłanka, następnie sporządzana zostaje skarga powodowa, która kierowana jest do sądu biskupiego. Jeżeli skarga zostanie przyjęta, następuje ustalanie przesłanki procesowej (przedmiotu sporu). Jest to podstawa dla prowadzenia procesu. Sąd przystępuje do zbierania dowodów niezbędnych do udzielenia odpowiedzi na kluczowe pytanie: „Czy małżeństwo zostało zawarte nieważnie?”.Co pozwala „unieważnić ślub kościelny”?Istnieją trzy grupy podstaw, w oparciu, o które można starać się o „rozwód kościelny”: przeszkody zrywające, brak formy kanonicznej i niezdolność konsensualna. Szczegółowo można wymienić:wiek – poniżej 14 roku życia w przypadku kobiety i 16 lat u mężczyzny;pokrewieństwo – w linii prostej i do 4 stopnia linii bocznej włącznie;powinowactwo – w linii prostej;odmienna wiara – w przypadku ślubu z osobą nieochrzczoną;impotencja – zarówno ze strony mężczyzny, jak i kobiety;święcenia;wieczysty, publiczny ślub czystości;zabójstwo małżonka;związanie węzłem poprzedniego małżeństwa, nawet niedopełnionego;uprowadzenie;przyzwoitość publiczna;pokrewieństwo prawne – powstałe w wyniku adopcji; choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy, uszkodzenia mózgu, odurzenia, zamroczenie;poważny brak rozeznania oceniającego co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich wzajemnie przyjmowanych i przekazywanych – będący skutkiem psychozy, nerwicy czy patologiami osobowości;niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich z przyczyn natury psychicznej, np. wskutek uzależnienia od alkoholu, narkotyków, hazardu czy seksu. Do tej grupy należy także homoseksualizm jak i transseksualizm;błąd: co do osoby i co do przymiotu osoby bezpośrednio i zasadniczo zamierzony, jak i co do przymiotów małżeństwa;symulacja całkowita lub częściowa, czyli niechęć do ślubu w Kościele, wykluczenie potomstwa, jak i wykluczenie jedności małżeństwa, np. wskutek zdrady przed i po ślubie;postawienie warunku;przymus i bojaźń;podstępne wprowadzenie w nadal jest to nieczytelne, kancelaria kanoniczna, po zapoznaniu się z przebiegiem małżeństwa, przedstawi najdogodniejsze to wszystko kosztuje?W Polsce funkcjonuje 41 sądów kościelnych, co oznacza 41 różnych wytycznych na temat kosztów, gdyż to biskup diecezjalny ustala ich wysokość. Dlatego też opłaty te różnią się od siebie w poszczególnych sądach biskupich i wahają się one od kilkuset złotych do kilku mieć na uwadze fakt, iż na koszty procesowe składa się szereg drobniejszych opłat, do których należą:opłata sądowa dla danego sądu kościelnego, czyli wyżej wspomniany przedział od kilkuset do nieco ponad dwóch tysięcy złotych;wynagrodzenie dla biegłego za sporządzenie opinii. Wynosi ono kilkaset złotych. Taka opinia jest niezbędna w przypadku, gdy proces toczy się z tytułu impotencji lub niezdolności z przyczyn natury psychicznej do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich po jednej lub obu stronach;wynagrodzenie adwokata kościelnego, jeżeli strony zdecydują się na fachową pomoc prawną w procesie o „rozwód kościelny”. Stawki adwokata kościelnego różnią się w zależności od skomplikowania sprawy i poświęconego czasu na przygotowanie stosownych pism osoba, która jest uboga także ma szansę na „unieważnienie małżeństwa”, gdyż istnieje instytucja zwolnienia przez dany sąd kościelny określonej osoby z całości lub części kosztów dokumentySkładany wniosek, czyli skarga powodowa jest więc swego rodzaju zapisem historii związku oraz jego rozpadu, a także wskazuje tytuł prawny, czyli podstawę, która może być przyczyną stwierdzenia nieważności małżeństwa. Dodatkowo do wniosku należy dołączyć:świadectwo ślubu kościelnego;świadectwa chrztu stron, o ile są wymagane;kopię sądowego orzeczenia o rozwodzie;materiał dowodowy na poparcie postawionej tezy – może to być np. dokumentacja medyczna potwierdzająca uzależnienie danej osoby od alkoholu czy dowodowe – oświadczenia stron, zeznania świadków i opinie biegłychNa tym etapie obie strony przedstawiają dowody. W roli świadków mogą wystąpić np. członkowie rodziny, znajomi, członkowie rodziny drugiej strony. Ważnym jest, aby znały strony przed i po ślubie oraz były w stanie potwierdzić proponowane tytuły nieważności. Ponadto w sprawie, której celem jest udowodnienie czy małżeństwo jest ważne, czy nie – w świetle prawa kanonicznego – warto przedłożyć takie dokumenty jak rozmów prowadzonych na Facebook Messenger,listy,maile,pamiętniki,prywatne notatki,inne dokumenty, które pochodzą z okresu przed i po zawarciu małżeństwa, mogące obrazować problemy w relacjach między powoływani są biegli sądowi, tacy jak np. psycholog, psychiatra, ginekolog. Ich ocena oraz ekspertyza przedstawionych dokumentów i wyrażona opinia o stronach postępowania jest jednym z elementów, jakie pod uwagę przy wydaniu wyroku bierze sąd procesie o „rozwód kościelny” przesłuchania stron i świadków odbywają się zawsze pojedynczo i w różnym czasie oraz w obecności zazwyczaj sędziego audytora, a także notariusza. Czasami takie przesłuchania mają miejsce także u proboszcza parafii miejsca zamieszkania, który jest wówczas sędzią delegowanym do za granicą i nie chcesz przylatywać do Polski?Osoby przebywające na stałe za granicą również mogą starać się o „rozwód kościelny”. W tym przypadku dużym ułatwieniem będzie zwrócenie się do kancelarii kanonicznej, która umożliwi złożenie zeznań za granicą, bez konieczności przyjeżdżania do kraju. To pozwala oszczędzać czas i znasz adresu byłego współmałżonka?Adres zamieszkania jest konieczny, aby wezwać byłego współmałżonka przed sąd. Unikanie przez współmałżonka stawienia się przed sądem na pewno wydłuży cały proces. Jednakże usługi prawne kancelarii kanonicznej obejmują także działania przed organami administracji publicznej w szczególności w zakresie udostępniania danych osobowych na potrzeby procesu o „rozwód kościelny”.

Unieważnienie ślubu kościelnego Jacka Kurskiego odbiło się szerokim echem. Tymczasem coraz więcej osób ubiega się o tzw. rozwód kościelny. Każdy, kto spełnia przesłanki, może wszcząć procedurę. Kiedy można to zrobić i ile ona kosztuje?W ostatni dniach opinię publiczną zainteresował ślub kościelny Jacka Kurskiego. Zgryźliwcy stwierdzili nawet, że było to wydarzenie tygodnia częściej i bardziej emocjonalnie komentowane niż negocjacje dotyczące unijnych pieniędzy. Niektórych zbulwersowało to, że Jacek Kurski zawarł związek sakramentalny z Joanną Klimek po tym, gdy oboje wcześniej uzyskali tzw. rozwód kościelny. Tymczasem faktem jest to, że w kraju coraz więcej osób korzysta z tej możliwości. Sądy kościelne rozpatrują około 5 tys. spraw rocznie i ta liczba w stosunku do lat poprzednich po ślubie Kurskiego: Wyraźny sojusz ołtarza z tronemKaczyński na ślubie Kurskiego w Krakowie. Obok gwiazdy TVP- Konflikty i brak rozwiązywania problemów małżeńskich tak samo dotyczą małżeństw cywilnych jaki i sakramentalnych. Ślub kościelny nie powoduje, że w sposób magiczny problemy znikają. Generalnie w ostatnim czasie więcej osób się rozwodzi. Natomiast kiedyś świadomość co do możliwości unieważnienia ślubu kościelnego była znacznie mniejsza w społeczeństwie. Dziś każdy ma internet i większość słyszała o kościelnej procedurze rozwodowej. Ci, dla których wartości katolickie są ważne, wnioskują o tzw. rozwód kościelny. Często procedurę uruchamiają również ci, którzy wcześniej dostali rozwód cywilny. Chcą małżeństwo rozwiązać w Kościele na zasadzie „co mi szkodzi, a może się uda” . Te osoby mówią, że nie chcą, by cokolwiek ich łączyło z małżonkiem – tłumaczy adwokat i mediator sądowy Tomasz Rychliński, który prowadzi również sprawy z zakresu prawa w czasie epidemii. Możliwe wesela do 150 osób!Reforma papieża Franciszka z 2015 r. wprowadziła modyfikacje w procedurze. Cały proces rozwodowy ograniczono do jednej instancji, pojawiła się też formuła skrócona, nazywana procesem 45-dniowym. W praktyce unieważnienie ślubu kościelnego trwa 24-30 miesięcy. Przed papieskimi zmianami, trwało to nawet kilka lat. Pojęcia „rozwód kościelny” lub „unieważnienie małżeństwa”, według prawa kanonicznego, są nieprawidłowe. A to dlatego, że sakrament małżeństwa jest nierozerwalny. Można jednak stwierdzić, że małżeństwa nigdy nie było, bo już w dniu ślubu pojawiły się przesłanki, które wykluczają związek sakramentalny, a o których drugi małżonek nie wiedział. Ślub kościelny w 2020: Kościół wprowadza nowe zasady zawiera... Dzielą się one na dwie grupy. Do pierwszej, według prawa kanonicznego, należą wiek, węzeł małżeński, niemoc płciowa, święcenia, ślub, różna religia, pokrewieństwo. Do drugiej grupy zaliczymy: uzależnienia (alkoholizm, seksoholizm, narkomanię, ale też np. uzależnienie od matki), choroby psychiczne, zaburzenia starające się o „rozwód kościelny” najczęściej powołują się przesłanki z drugiej grupy, a więc na problemy psychiczne drugiej strony. Inną przesłanką może być stwierdzenie, że kobieta nie chciała ślubu, ale zawarła go tylko z powodu niezaplanowanej ciąży. Powodem może być też fakt, że jeden z małżonków po ślubie nie chce mieć dzieci. Prawo kanoniczne mówi też o tym, że do ślubu nie doszło, jeśli podejście jednego z małżonków nie było zgodne z nauką Kościoła, gdy np. małżonek zakłada, że nie dochowa wierności małżeńskiej– tłumaczy Tomasz rozpoczyna się od złożenia skargi powodowej w sądzie kościelnym (można ją złożyć w dowolnym sądzie biskupim). Do dokumentów należy dołączyć dowody w postaci dokumentów, nagrań rozmów, zdjęć. Całkowity koszt „rozwodu” to 2-4 tys. złotych. Koszt zależy od tego, jak długo trwała procedura i czy prowadził ją wynajęty prawnik. Kurie najczęściej już przy składaniu pozwów wymagają opłaty wynoszącej 100-300 zł. Do tego trzeba doliczyć np. opinie psychologa (kilkaset złotych). Po złożeniu dokumentów i rozpoczęciu procesu, naliczane są koszty sądowe, które mogą wynieść 1,5 – 2 tys. zł i możliwe jest rozłożenie ich na raty. Nie ma tu jednego obowiązującego cennika, koszty sądowe są ustalane przez biskupa indywidualnie. Bierze on pod uwagę złożoność danej sprawy, ale też to, ile zarabia składający pozew. Koszty zależą też od tego, jakie wydatki poniósł sąd kościelny, np. niektóre same wynajmują lokal lub opłacają rachunki za prąd. W innych przypadkach robi to kościelny? Odchodzi do lamusa- Na temat procedury krążą mity. Pojawiają się informacje, że to bardzo drogie i skomplikowane postępowanie, tylko dla wybranych. Tymczasem bardzo często jest ono porównywalne do rozwodu cywilnego, nie jest niczym kontrowersyjnym. Każdy, kto spełnia określone przesłanki, może skorzystać z procedury, która istnieje właściwie już od średniowiecza – dodaje Tomasz ofertyMateriały promocyjne partnera

Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościelnego Autor Wiadomość Dołączył(a): So sty 31, 2009 9:57Posty: 29 Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościelnego Mam w rodzinie pewną sytuację - urodziło się dziecko, rodzice nie mają ślubu kościelnego, ale chcieliby maleństwo ochrzcić. Czy na ten jeden dzień - dzień chrztu św. ich dziecka mogą otrzymać rozgrzeszenie i przystąpić do komunii św.? Wiem, że bardzo im zależy na pełnym uczestnictwie we mszy św. Jak im pomóc? _________________To Ja jestem, nie bójcie się (J 6, 20) Wt wrz 10, 2013 17:56 WIST Dołączył(a): Pt lis 17, 2006 18:47Posty: 12979 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Jeśli pytasz czy można otrzymać rozgrzeszenie z grzechu, którego nie chce się zaprzestać, to nie. Pytanie czemu rodzicom tak zależy na sakramencie katolickim chrztu, skoro nie zależy im na wierze katolickiej. Po co marnować czas, po co oszukiwać siebie i innych? Chrzest to nie talizman, nie ochroni przed wypadkiem, ani nie wydłuży życia. Dla tradycji nie ma sensu. Albo się to robi z przekonania, albo bez. Więc jeśli chcesz im pomóc to może warto uświadomić że albo się coś robi z przekonania i wtedy ani ślub, ani nic innego problemem nie będzie, albo szkoda czasu. Tak im pomożesz najlepiej, zamiast ciągnąć farsę w której już zdecydowali że uczestniczyć nie chcą. _________________Pozdrawiam WIST Wt wrz 10, 2013 18:21 Elbrus Dołączył(a): Pt lis 27, 2009 14:07Posty: 8227 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln - chrzest dziecka ze związku - czy ksiądz może odmówić sakramentu chrztu? - Odmowa chrztu - Komu można odmówić - Chrzest dziecka celebrytów w Krakowie a hipokryzja - Niezgoda na małżeństwo kościelne, a chrzest dziecka _________________The first to plead is adjudged to be upright, until the next comes and cross-examines him.(Proverbs 18:17)Słuszna decyzja podjęta z niesłusznych powodów może nie być słuszna.(Weatherby Swann)Ciemny lut to skupi.(Bardzo Wielki Elektronik) Wt wrz 10, 2013 18:24 mareta Dołączył(a): Pt cze 03, 2011 8:17Posty: 2586 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln moni_pil napisał(a):Mam w rodzinie pewną sytuację - urodziło się dziecko, rodzice nie mają ślubu kościelnego, ale chcieliby maleństwo ochrzcić. Czy na ten jeden dzień - dzień chrztu św. ich dziecka mogą otrzymać rozgrzeszenie i przystąpić do komunii św.? Wiem, że bardzo im zależy na pełnym uczestnictwie we mszy św. Jak im pomóc? Pytanie, czy są przeszkody czy tylko zła wola? Jak to rozgrzeszenie na jeden dzień? Nie istnieje coś takiego. Śr wrz 11, 2013 21:31 Kael Dołączył(a): Śr kwi 04, 2012 15:51Posty: 15037 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Dodam, ze jednym z warunkow waznosci Sakramentu Pokuty jest "mocne postanowienie poprawy". Jezeli tego nie ma, to i spowiedz jest niewazna (nie daje tak naprawde rozgrzeszenia) i komunia sw po niej jest swietokradzka. to juz lepiej przyznac sie przed soba i otoczeniem do zycia w grzechu i nie uczestniczyc w pelni we Mszy sw. Bo i niby dlaczego jest to dla nich takie wazne akurat tylko w w tym dniu? To sakrament chrztu sw dla ich dziecka. Nie dla nich. Cz wrz 12, 2013 7:11 mareta Dołączył(a): Pt cze 03, 2011 8:17Posty: 2586 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Kael napisał(a):Dodam, ze jednym z warunkow waznosci Sakramentu Pokuty jest "mocne postanowienie poprawy". Jezeli tego nie ma, to i spowiedz jest niewazna (nie daje tak naprawde rozgrzeszenia) i komunia sw po niej jest swietokradzka. to juz lepiej przyznac sie przed soba i otoczeniem do zycia w grzechu i nie uczestniczyc w pelni we Mszy sw. Bo i niby dlaczego jest to dla nich takie wazne akurat tylko w w tym dniu? To sakrament chrztu sw dla ich dziecka. Nie dla nich. A może pod wpływem sakramentu udzielonego dzieckurodzice się zmienią? Cz wrz 12, 2013 21:27 WIST Dołączył(a): Pt lis 17, 2006 18:47Posty: 12979 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Sakrament nie jest po to aby się coś zmieniło, bo jest dany tym którzy go chcą (co zakłada, że rozumieją jego sens) i jest im potrzebny. Na tej samej zasadzie ludzie biorą ślub bo po ślubie pewnie zmieni złe nawyki a potem jest problem bo nic się nie zmieniło. Nie jesteś gotów to nie brudź tego co ma wartość. _________________Pozdrawiam WIST Cz wrz 12, 2013 22:20 Kael Dołączył(a): Śr kwi 04, 2012 15:51Posty: 15037 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln @mareta, jezeli by tak bylo, ze cos by im zaswiecilo w glowie i przypomnialo co jest wazne (w koncu z jakiegos powodu chca, zeby ich dziecko sakrament chrztu otrzymalo), to im zadne furtki w stylu "rozgrzeszenie na jeden dzien" nie beda moga udzielic sobie sakramentu malzenstwa, to dlaczego nie jest on dla nich tak wazny jak chrzest dla ich dziecka? Dziecku chca "zapewnic" zbawienie a na swoje machaja reka?Jezeli nie moga miec slubu koscielnego, bo ktores z nich jest po rozwodzie, to zadne jednodniowe rozgrzeszenia im nie pomoga. Nie ma takiej opcji. Pt wrz 13, 2013 7:22 Szarotka Dołączył(a): Cz wrz 10, 2009 4:54Posty: 707 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Moim szwagrom ksiądz dał rozgrzeszenie (żyją tylko ze ślubem cywilnym), żeby mogli przystąpić do komunii na pogrzebie swojego synka.. więc różnie to bywa.. (choć sytuacja jednak inna). Pt wrz 13, 2013 23:57 WIST Dołączył(a): Pt lis 17, 2006 18:47Posty: 12979 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Przykra sprawa, choć odwzorowywuje stan naszej wiary. Ludzie nie mający ślubu czyli jednego z sakramentów, przystępują do sakramentu komunii w czasie katolickiego pogrzebu ich syna... Jedyny sens jest taki że syn był wierzący, ale czy to uprawnia do przyjmowania Komunii? I czy takie zachowanie księdza i rodziców nie było świętokradztwem? _________________Pozdrawiam WIST So wrz 14, 2013 0:28 nikt- Dołączył(a): So paź 16, 2010 14:29Posty: 72 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Moni-_Pilpytasz o możliwość jednorazowego rozgrzeszenia z okazji chrztu dziecka, a ja mam wątpliwości, czy jakiś ksiądz w ogóle zgodzi się ochrzcic dziecko rodziców, którzy żyją w konkubinacie? O ile wiem, nie ma możliwości chrztu w sytuacji, gdy rodzice nie dają gwarancji wychowania dziecka w wierze katolickiej (bo sami nie przestrzegają jej podstawowych zasad) N wrz 15, 2013 12:44 Anonim (konto usunięte) Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln nikt- napisał(a):Moni-_Pil ja mam wątpliwości, czy jakiś ksiądz w ogóle zgodzi się ochrzcic dziecko rodziców, którzy żyją w konkubinacie? O ile wiem, nie ma możliwości chrztu w sytuacji, gdy rodzice nie dają gwarancji wychowania dziecka w wierze katolickiej (bo sami nie przestrzegają jej podstawowych zasad)Skąd te wątpliwości? Przeczytaj co powiedział papież Franciszek do ciężarnej samotnej matki:Polska Times napisał(a):Po jakimś czasie od wysłania listu zadzwonił jej telefon komórkowy, a ona usłyszała w nim głos papieża mówiącego: „Ochrzczę twoje chrześcijanie, nie możemy dać sobie odebrać nadziei”.„Papież mówił mi, że byłam bardzo dzielna i silna, decydując się urodzić dziecko mimo że jego ojciec mnie zostawił. Rozmowa z Franciszkiem była pełna intensywnych emocji i zmieniła moje życie” - powiedziała ciężarna kobieta.„Powiedziałam papieżowi, że chcę ochrzcić dziecko, ale boję się, że nie będzie to możliwe, bo będę samotną matką, do tego jeszcze wcześniej rozwiedzioną. On odparł, że sam udzieli sakramentu mojemu dziecku” - dodała.„Nie wiem, czy papież znajdzie czas, by ochrzcić moje dziecko, które urodzi się w kwietniu, ale jeśli będzie to chłopiec, chcę, by miał na imię Francesco” - podkreśliła Anna Romano w rozmowie z włoskim portalem. Zaznaczyła, że chce, by ta historia "była przykładem dla wielu kobiet, które czują, że są daleko od Kościoła, bo spotkały niewłaściwego mężczyznę, są rozwiedzione albo znalazły mężczyznę, który nie jest nawet godny bycia ojcem". N wrz 15, 2013 13:38 nikt- Dołączył(a): So paź 16, 2010 14:29Posty: 72 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Stąd: ... "..Zdarza się, że ksiądz odmawia ochrzczenia dziecka. Niektórzy na takie sytuacje reagują oburzeniem. Jak można małemu dziecku odmawiać sakramentu chrztu? Otóż można, a niekiedy trzeba..... Tymczasem chrzest nie jest jakimś magicznym rytuałem, do którego ma prawo każdy za drobną opłatą..... Wiara poprzedza zatem przyjęcie chrztu i towarzyszy mu. Absurdem byłoby przystępowanie do chrztu bez wyznania wiary w Jezusa jako Zbawiciela. Chrzest małych dzieci, które same nie mają jeszcze wystarczającej świadomości, aby wyznać wiarę, wymaga wiary tych, którzy o ten chrzest proszą i biorą odpowiedzialność za religijną formację ochrzczonego dziecka. W Kodeksie Prawa Kanonicznego czytamy: „Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się, aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie” (868)....'' Autor: o. Dariusz Kowalczyk N wrz 15, 2013 14:53 WIST Dołączył(a): Pt lis 17, 2006 18:47Posty: 12979 Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln Chwile. Przytoczyłaś Val sytuacje, która bynajmniej nie odzwierciedla tego problemu o jakim my tu mówimy. Nie piszemy o tym że jakaś rodzina ma jakieś grzechy na sumieniu ale ma wolę to zmienić, ale o sytuacji gdy ich znajoma chciała im pomóc wyszukując czy jest jakaś możliwość obejścia zasad. Dziecko, nawet nie ochrzczone, może samo się nawrócić i jako dorosły ochrzcić. To nie jest koniec świata. Natomiast jeśli rodzice najwyraźniej czują przymus tradycji aby robić coś co dla nich będzie bezsensowne, to wątpię aby jakikolwiek telefon u nich zadzwonił z Watykanu. _________________Pozdrawiam WIST N wrz 15, 2013 17:16 Anonim (konto usunięte) Re: Chrzest św. dziecka, gdy rodzice nie mają ślubu kościeln WIST napisał(a):Dziecko, nawet nie ochrzczone, może samo się nawrócić i jako dorosły ochrzcić. To nie jest koniec świata. Natomiast jeśli rodzice najwyraźniej czują przymus tradycji aby robić coś co dla nich będzie bezsensowne, to wątpię aby jakikolwiek telefon u nich zadzwonił z tak uważam, ale KKK prawi coś takiego:KKK 1250 Dzieci, rodząc się z upadłą i skażoną grzechem pierworodnym naturą, również potrzebują nowego narodzenia w chrzcie (Por. Sobór Trydencki: DS 1514), aby zostały wyzwolone z mocy ciemności i przeniesione do Królestwa wolności dzieci Bożych (Por. Kol 1, 12-14), do którego są powołani wszyscy ludzie. Czysta darmowość łaski zbawienia jest szczególnie widoczna przy chrzcie dzieci. Gdyby Kościół i rodzice nie dopuszczali dziecka do chrztu zaraz po urodzeniu, pozbawialiby je bezcennej łaski stania się dzieckiem Bożym38KPK, kan. 867; KKKW, kan. 681; 686, § 1).Gdyby tego zapisu nie było(chodzi o usunięcie "zaraz po urodzeniu"), byłoby ok-. Jednakże z jakichś powodów jest taki zapis. Czy ksiądz nie balansuje na cienkiej granicy, gdy odmawia dziecku jasno zaznaczonej w katechizmie potrzeby nowego narodzenia w chrzcie a także czy godzi się, aby duchowny odmawiał dziecku bezcennej łaski stania się dzieckiem Bożym, tylko dlatego, że rodzice nie ten teges?Dopiero w kolejnym punkcie jest mowa o:KKK 1251 Rodzice chrześcijańscy powinni uznać, że taka praktyka odpowiada także ich roli opiekunów życia, powierzonej im przez Boga (Por. Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 11; 41; konst. Gaudium et spes, 48; KPK, kan. 868).W wielu rejonach jest mocno utrwalone przekonanie, że bez chrztu nie można być zbawionym. Wspomniany punkt KKK również podsyca te lęki, więc nic dziwnego, że wiele rodziców chce kupić dziecku "miejscówkę" w niebie, nawet jeśli nie są dobrym przykładem chrześcijan. Rzecz jasna, to mocne uproszczenie, gdyż tradycja, obyczajowość etc. również wpływa na takie parcie na chrzest latorośli. Nie bez znaczenia jest chrzest niemowlaków, których los jest z góry przesądzony. Duchowni je chrzczą, mimo że żadnego grzechu nie będą miały okazji popełnić, co sprzyja utrwalaniu stereotypów nt. roli chrztu. N wrz 15, 2013 17:57 Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników

2 votesOcena artykułuNikomu nie życzę takiej sytuacji, natomiast odsuwając emocje na bok – jako dorośli ludzie, wiemy, że czasem rozstanie, to najlepsza z dróg, jaką możecie wybrać. A kiedy później znów znajdziecie szczęście, stabilizację i miłość, kiedy znów postanowicie wejść w nowy związek małżeński, wtedy rozwód będzie po porostu niezbędny. O ile w kwestii rozwodu w świetle prawa polskiego, to jest krótka i najczęściej prosta piłka, tak o rozwód kościelny nie jest już tak łatwo. No właśnie, rozwodu? Czy rozwód kościelny to odpowiednie określenie? O tym rozmawiałam z Michałem Poczmańskim – adwokatem kościelnym, który regularnie dzieli się swoją wiedzą na stronie kościelny – Unieważnienie małżeństwaJEDYNE TAKIE MIEJSCE W SIECIDołącz do zamkniętego klubu MOŚit, w którym dostaniesz wsparcie i wskazówki dotyczące organizacji ślubu. Klub MOŚit Od: 9,00 zł / miesiąc Jak unieważnić ślub kościelny?Rozwód kościelny czy unieważnienie małżeństwa?Kto może starać się o stwierdzenie nieważności ślubu kościelnego?Z jakich powodów może dojść do stwierdzenia nieważności ślubu kościelnego?Kim jest adwokat kościelny?Czy pomoc adwokata ślubnego jest istotna?Jakie dokumenty są potrzebne do rozwodu kościelnego?Gdzie złożyć wniosek o stwierdzenie nieważności małżeństwa?Który sąd kościelny wybrać?Jak uzyskać rozwód kościelny krok po kroku?Ile trwa rozwód kościelny?Ile kosztuje rozwód kościelny?Rozwód kościelny, unieważnienie ślubu, unieważnienie małżeństwa – choć są różnie nazywane to wciąż są tematem tabu, niby ktoś o tym słyszał, a wciąż wiedza w temacie jest niezbyt wielka. Wiem, że potocznie przyjęło się nazywać ten proces rozwodem kościelnym unieważnieniem ślubu czy ,,unieważnieniem małżeństwa”, co jest określeniem błędnym. Z punktu widzenia prawa kanonicznego mówimy o stwierdzeniu nieważności małżeństwa – jest to jedyne prawidłowe określenie. W Kościele nie ma rozwodów, bowiem małżeństwo według Kościoła jest nierozerwalne. W sądzie kościelnym możemy wykazać, że takie małżeństwo było nieważne od samego początku. Prościej mówiąc, że takie małżeństwo w ogóle nie zaistniało. Dlatego też proces kościelny nie ma na celu wskazania winnego małżonka rozpadu małżeństwa, tak jak w procesie cywilnym. Sędziowie orzekną, czy małżeństwo zostało ważnie czy też nieważnie może starać się o stwierdzenie nieważności ślubu kościelnego?Każdy, kto uważa, że jego małżeństwo zostało nieważnie zawarte, może złożyć skargę powodową i po przyjęciu jej przez oficjała sądu kościelnego rozpocząć ,,rozwód kościelny”. Zapewne zapytacie na jakiej podstawie? Przesłanek pozwalających na stwierdzenie nieważności małzeństwa jest dużo – reguluje je Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. Najpopularniejszym tytułem jest bez wątpienia ten z kanonu 1095 n3 mówiący o niezdolności do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich z przyczyn natury psychicznej, o którym poniżej, ale nie jest on oczywiście tych, z których często prowadzone są procesy jest chociażby symulacja – całkowita lub częściowa. W pierwszym przypadku mówimy o sytuacji, gdy jeden z małżonków wypowiada sakramentalne ,,tak”, chociaż wewnętrznie nie ma woli zawarcia małżeństwa i mówi ,,nie” całemu małżeństwu. Robi to np. w celu polepszenia swojej sytuacji materialnej, przymusu i bojaźni, chęci nadania dziecku nazwiska ojcowskiego, potrzeby ratowania własnej opinii. Symulacja częściowa to wykluczenie istotnego elementu małżeństwa np. wykluczenie posiadania potomstwa lub wykluczenie do współżycia fizycznego bądź wykluczenie istotnego przymiotu np. zastrzeżenie sobie prawa do współżycia fizycznego z osobą częściej spotykam się też z problemem małżeństwa zawartego ,,pod warunkiem”. Należy pamiętać, że według prawa kościelnego małżeństwo zawarte ,,pod warunkiem dotyczącym przyszłości jest nieważne”. Niedopuszczalnym warunkiem byłoby np.: ,,jeśli przestaniesz pić”, ,,jeżeli zmienisz zachowanie”, ,,jeżeli dostaniesz pracę tam, gdzie ja”. To tylko część przesłanek prawnych pozwalających nam rozpocząć unieważnienie małżeństwa. Kodeks reguluje ich znacznie więcej – ja skupiłem się na tych najczęściej poddawanych pod wątpliwość sędziów. Część 1 – Rozmowa z Michałem Poczmańskim – – Jak stwierdzić nieważność ślubu kościelnego?Z jakich powodów może dojść do stwierdzenia nieważności ślubu kościelnego?Wiele osób utożsami psychiczną niezdolność z chorobą psychiczną – może tak być, ale nie musi. Interpretacja tego kanonu jest znacznie szersza. Przede wszystkim chodzi o anomalię, która nie gwarantuje wywiązywania się z przyjętych na siebie zobowiązań, co widać od początku i w trakcie trwania małżeństwa. Takich powodów może być więcej. Te wymienione niżej to tylko niektóre z nich. Przed przystąpieniem do procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa bardzo ważna jest analiza, której dokonuje adwokat kościelny. Pozwala to na dokładne określenie podstaw rodzaju zaburzenia osobowości, na które wpływają przyczyny środowiskowe np. wychowywanie się w rodzinie z obarczonej patologiami, wychowanie, które skutkuje uzależnieniem od rodziców – to jest powszechny problem wśród wielu mózgu np. zapalenie opon mózgowych czy guzy umysłowe, osobowość padaczkowa czy od alkoholu, narkotyków czy psychoseksualne np. wzmożony popęd seksualny, homoseksualizm czy małżeństwa – Rozwód kościelny – Unieważnienie ślubu kościelnego– Stwierdzenie nieważności małżeństwaKim jest adwokat kościelny?Adwokat kościelny to osoba świecka bądź osoba duchowna, która posiada wiedzę z zakresu prawa kanonicznego, a także specjalne uprawnienia nadane przez władzę kościelną do wykonywania zawodu. Adwokat kościelny musi ukończyć 5 letnie studia z zakresu prawa kanonicznego. Warto zaznaczyć, że nie są one tożsame z kierunkiem ,,prawo”. A zatem prawnik, który skończył aplikację adwokacką czy radcowską nie posiada kompetencji do prowadzenia spraw o stwierdzenie nieważności małżeństwa, chyba że uzyskał także tytuł licencjata z prawa kanonicznego. Tutaj także pragnę przestrzec przed korzystaniem z usług prawników, którzy nie maja specjalistycznej wiedzy w tym pomoc adwokata ślubnego jest istotna?Ostatnio coraz częściej zgłaszają się do mnie Klienci, którzy sami próbowali sporządzić wszelkie pisma procesowe i przejść przez proces stwierdzenia nieważności małżeństwa. Jak można się domyślić, procesy te zakończyły się niepowodzeniem. Błędy pojawiły się już na samym początku, a więc przy sporządzaniu skargi powodowej oraz określaniu podstaw prawnych – które zostały nieodpowiednio zdefiniowane. Dlatego też skorzystanie z pomocy adwokata kościelnego na pewno pozwoli na dokładniejszą analizę prawną i prawidłowe sformułowanie tytułów prawnych. Dobrze napisana skarga powodowa nie zostanie odrzucona przez oficjała sądu kościelnego, co przyczyni się do szybszego i sprawniejszego przebiegu procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Pomoc adwokata kościelnego przyda się także w dalszym części ,,rozwodu kościelnego” i przedstawieniu tzw. ,,głosu obrończego” czy sporządzenia apelacji oraz uzasadnienia. Część 2 – Rozmowa z Michałem Poczmańskim – – Stwierdzenie nieważności małżeństwaJakie dokumenty są potrzebne do rozwodu kościelnego?Do stwierdzenia nieważności ślubu kościelnego będą nam potrzebne:Skarga powodowa – zwana też pozwem o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Dokument ten musi być przygotowany według szczegółowych norm prawa kanonicznego. Musi przede wszystkich wskazywać strony procesu – męża i żonę, a także do którego sądu zwracamy się o unieważnienie małżeństwa. Metryka ślubu kościelnego – czasem nazywa się to akt ślubu kościelnego. Jest to dokument, który potwierdza, że dane małżeństwo zostało zawarte. Musi być to dokument wydany przez proboszcza parafii ślubu. Dokument nie może mieć więcej niż 6 miesięcy, musi być aktualny. Dostaniemy go od proboszcza w zasadzie od ręki. Dobrze jest umówić się wcześniej telefonicznie na jego o rozwódOdpowiedź na pozew o rozwódProtokoły z rozpraw rozwodowych (o ile takie otrzymaliśmyWyrok rozwodowy – a jeśli jest z orzekaniem o winie, wtedy przyda się też uzasadnienie. Dodatkowe dokumenty: Czasem do skargi należy dołączyć metrykę chrztu stron, jednak ten dokument jest potrzebny jedynie w niektórych diecezjach. Do skargi możemy dołączyć również inne dowody w postaci dokumentów urzędowych: wyroki sądowe, zaświadczenia z Policji, Niebieską kartę czy chociażby zaświadczenia lekarzy złożyć wniosek o stwierdzenie nieważności małżeństwa?Skarga, czy inaczej mówiąc pozew rozwodowy musi być złożony do właściwego miejscowo sądu diecezjalnego. Prawie przy każdej diecezji jest taki sąd kościelny. Jak wybrać ten właściwy? Musimy kierować się przepisami prawa. Po reformie papieża Franciszka, sądem właściwym do złożenia skargi jest sąd miejsca:zamieszkania żony,zamieszkania męża,zawarcia małżeństwa,gdzie faktycznie będzie trzeba zbierać większość aby pamiętać, że nie mówimy tu o meldunku, który ważny jest w sprawach urzędowych, ale nie kościelnych. Dla procesu o unieważnienie małżeństwa ważne jest faktyczne zamieszkanie sąd kościelny wybrać?Przy składaniu pozwu mamy pełną dowolność w wyborze sądu kościelnego. Czym należy kierować się przy wyborze?Możemy kierować się statystykami danego sądu. Są sądy kościelne, które mają blisko 90% skuteczność, a więc tam wyroków pozytywnych jest najwięcej. Są też takie, gdzie pozytywne wyroki stanowią zaledwie 40-50%. Tu szanse mamy kierować się czasem trwania procesu. Jedne sądy są w stanie wydać wyrok w ciągu 12 miesięcy, w innych może to trać kilka kryterium jest cena rozwodu kościelnego. Koszty rozwodu kościelnego są inne w każdej diecezji. W jednym może to być 1000zł, a innych 2000 przed ostatecznym wyborem zaczerpnąć rady od adwokata kościelnego, który zna poszczególne sądy i może doradzić, który sąd będzie najlepszy dla nas w tej konkretnej sprawie o stwierdzenie nieważności uzyskać rozwód kościelny krok po kroku?Wiele osób utożsamia ,,rozwód kościelny” z rozwodem cywilnym i bardzo długo waha się czy warto przechodzić przez kolejne rozprawy w sądzie. Głównie jest to związane z towarzyszącymi uczuciami oraz atmosferą zakończenia małżeństwa. Dobra wiadomość jest taka, że proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa nie jest publiczną rozprawą. W praktyce nigdy nie dojdzie do spotkania się małżonków na jednej sali. Ale zacznijmy od rozpoczęcia ,,rozwodu kościelnego” niezbędne będzie zredagowanie skargi powodowej z odpowiednimi załącznikami i skierowanie jej do właściwego sądu kościelnego. Po przyjęciu skargi przez wikariusza sądowego (ma na to miesiąc) zostaje zawiązany spór – zostaniecie o tym poinformowani otrzymując dekret z sądu. W tym samym czasie drugi z małżonków otrzymuje skargę powodową i czas na zapoznanie się z jej treścią w celu wniesienie swoich tytułów nieważności bądź uzupełniających dowodów czy listy etapem jest przesłuchanie stron oraz świadków. Tak jak wspomniałem wcześniej, nie będzie tu konfrontacji z małżonkiem. Strony jak i świadkowie przesłuchiwani są osobno w obecności sędziego oraz notariusza. Na koniec ich zeznania są odczytywane i jeżeli nie ma żadnych zastrzeżeń to podpisywane. Niektóre sprawy o stwierdzenie nieważności małżeństwa będą wymagały także ingerencji biegłego psychologa czy psychiatry. Strony, a więc małżonkowie odbywają indywidualne badania ze specjalistą w ustalonych i dogodnych dla nich terminach. Po tych krokach, obrońca węzła małżeńskiego przygotowuje swoje uwagi na podstawie zgromadzonego materiału punktem w procesie jest publikacja akt. Czas na zapoznanie się przez Was i adwokatów z całym materiał dowodowy zebrany w sprawie. Na tym etapie istnieje jeszcze możliwość wniesienia nowych dowodów – dokonuje się to w tzw. ,,głosie obrończym”.Po zamknięciu postępowania dowodowego Sędziowie mają czas na przygotowanie wyroku. Gdy zostanie wydany wyrok negatywny macie Państwo możliwość wniesienia apelacji. W przypadku wyroku pozytywnego, po upływie 15 dni staje się on wykonalny. Najprościej mówić możecie Państwo ponownie zawrzeć związek sakramentalny, o ile strona przeciwna nie wniesie apelacji. Część 3 – Rozmowa z Michałem Poczmańskim – – Ile trwa rozwód kościelny?Ile trwa rozwód kościelny?To chyba najczęściej zadawane pytanie każdemu adwokatowi kościelnemu. Zgodnie z przepisami prawa kanonicznego rozwód kościelny w I instancji nie powinien trwać dłużej niż rok, zaś w II instancji sprawa powinna się zakończyć w przeciągu pół roku. Ale to tylko teoria. Niestety w praktyce bywa inaczej. Zazwyczaj procesy trwają dłużej, chociaż nie samo, jak i w przypadku kosztów sądowych, czas trwania procesu jest uzależniony od diecezji. Na terenie Polski jest ich 41, a to oznacza, że w każdym z tych sądów czas może być inny. Jest to uzależnione od ilości spraw, jakie przyjmują sądy, ale także od innych czynników np. kadrowych. Praktyka pokazuje, że musimy uzbroić się w cierpliwość, bo rozwód kościelny trwa zazwyczaj 2-3, a niekiedy 5 tego na czas trwania procesu wpływ mają czynniki, które są zależne od stron – zarówno powodowej, jak i pozwanej. Nie bez powodu podkreślam, że tak ważne jest dobrze merytorycznie napisanie skargi powodowej, bo to zaoszczędzi nam czasu i niepotrzebnych nerwów. Zdarza się także, że współmałżonek nie chce brać udziału w procesie – to oczywiście wydłuża nam czas trwania rozwodu kościelnego, ale nie czyni go niemożliwym do zrealizowania. Swoim klientom zwracam także uwagę na odpowiedni dobór świadków – ich terminowość oraz zakres wiedzy na temat danego małżeństwa. Dobrze jest, jeżeli te osoby rzeczywiście posiadają wystarczającą ilość informacji o związku strony powodowej i osób rezygnuje z rozpoczęcia procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa, bo twierdzi, że jest to zbyt czasochłonne. Rozwód kościelny nie trwa tak krótko jak rozwód cywilny, ale nie jest niemożliwy do uzyskania. Z roku na rok zwiększa się ilość spraw wnoszonych na wokandę – jest ich ponad 4 tysiące rocznie z tendencją wzrostową z czego ponad 70 % kończy się wyrokiem pozytywnym, czyli stwierdzającym nieważność kosztuje rozwód kościelny?Ciężko podać dokładną kwotę, jaką strona zainteresowana będzie musiał ponieść za cały proces stwierdzenia nieważności małżeństwa. Koszty są inne dla każdej diecezji. Cena uzależniona jest od ilości wniesionych tytułów, a często także od tego, czy strony mieszkają w Polsce czy zagranicą. Należy zaznaczyć, że wszelkie koszty sądowe ponosi strona powodowa, czyli ta, która wnosi pozew o stwierdzenie nieważności sądowe rozwodu kościelnego będą oscylować w granicach 1 – 2,5 tysiąca złotych zależnie od diecezji. Badanie przez biegłego sądowego jest dodatkowo płatne, w granicach 300-500 złotych. Prawo kanoniczne pozwala nam rozłożyć koszty sądowe na raty bądź całkowite lub częściowe ich umorzenie np. z powodu trudnej sytuacji finansowej i niskich chcemy skorzystać z pomocy adwokata kościelnego musimy oprócz kosztów sądowych doliczyć jeszcze odpowiednie honorarium. To już jest ustalane indywidualnie w zależności od zakresu zleconych czynności. Przygotowanie skargi powodowej to koszt około 1500 złotych. Reprezentowanie strony, a także sporządzanie kolejnych pism są ustalane z każdym klientem wielu nieprawdziwym informacją, które możemy przeczytać w Internecie ,rozwód kościelny nie kosztuje kilkunastu tysięcy złotych, a zdecydowanie mniej. Należy też mieć na uwadze, że nie wszystkie koszty ponosimy od razu – rozkładają się one w czasie, gdyż są uzależnione od trwania procesu. Praktyka pokazuje, że zagranicą takie procesy mogą trwać, krócej niż w Polsce, ale są też niestety sporo organizer ślubny PDF

W Katolicyzmie rozwód, tzn. rozwiązanie węzła małżeńskiego jest możliwy tylko w jednej, specyficznej sytuacji. Doktryna religijna zakłada, że związek małżeński ma być trwały i nierozerwalny, tak więc aby doszło do jego rozwiązania, należy stwierdzić jego nieważność, która powoduje takie skutki, jak gdyby zawarcie małżeństwa nie doszło do skutku. Już na początku należy zaznaczyć, że rozwód cywilny nie powoduje automatycznie rozwiązania małżeństwa kościelnego – tak samo rozwiązanie małżeństwa na gruncie wyznaniowym nie powoduje rozwodu na gruncie prawa cywilnego. O ile można zawrzeć tzw. małżeństwo wyznaniowe o skutkach cywilnych (czyli popularne małżeństwo kościelne, które tworzy więź również na gruncie prawa), tak rozwiązywanie małżeństwa kościelnego jest zupełnie niezależne od rozwodu cywilnego. Wynika to z art. 10 Konkordatu: 3. Orzekanie o ważności małżeństwa kanonicznego, a także w innych sprawach małżeńskich przewidzianych w prawie kanonicznym, należy do wyłącznej kompetencji władzy kościelnej. Czyli tylko władza kościelna, na gruncie przepisów prawa kanonicznego, może decydować o dalszych losach kościelnego małżeństwa. Może zdarzyć się sytuacja, że na gruncie prawa cywilnego doszło do rozwodu i następnie do zawarcia nowego małżeństwa, podczas gdy w świetle prawa kanonicznego wciąż ważne jest pierwsze małżeństwo. W prawie kanonicznym nie istnieje wyrażenie „rozwód”. Jak wspomniałem wcześniej, wynika to z doktrynalnego podejścia do małżeństwa – trwałego i nierozerwalnego. Mimo to, że forma „rozwód kościelny” jest błędna, dla ułatwienia zrozumienia tekstu, będę się nią posługiwał do końca artykułu. Należy jednak pamiętać, że poprawnie powinno się stosować określenie „stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego”. Procedura rozwodu kościelnego Tak, jak wszystko związane z prawem, tak i rozwód kościelny posiada pewną procedurę, której należy przestrzegać. Zasadą podstawową jest, że nieważność stwierdza Sąd Biskupi. To właśnie do odpowiedniego Sądu Biskupiego (to, który Sąd Biskupi jest właściwy dla rozwodu określa się na podstawie miejsca zawarcia małżeństwa – sprawdzamy więc w Internecie, który Sąd jest przypisany do diecezji w której zawarliśmy małżeństwo) kierujemy tzw. skargę powodową o nieważność małżeństwa. Jest to w czystej postaci odpowiednik pozwu z prawa cywilnego. W rozwinięciu należy dokładnie opisać przebieg małżeństwa. Tzn. piszemy gdzie małżeństwo zostało zawarte, jakie mogą być powody unieważnienia, które z małżonków pierwsze odeszło, jakie były stosunki przedmałżeńskie przyszłych małżonków etc. Wskazujemy dowody i powołujemy świadków – najlepiej, aby było ich kilku. Po złożeniu naszej skargi Sąd przystąpi do jej rozpatrzenia. W pierwszej fazie musi określić tytuł, z jakiego będzie toczyło się postępowanie. Na tym etapie może zostać wysłuchana druga strona, zaś Sąd określi tzw. „formułę wątpliwości”. Następnie rozpoczyna się postępowanie dowodowe, w czasie którego bardzo często duże znaczenie mają biegli, którzy mogą określić, czy faktycznie istnieje dany problem. Gdy postępowanie dowodowe zostanie zamknięte, rozpoczyna się tzw. etap publikacji akt, podczas którego strony mogą zapoznać się z aktami sprawy (na żadnym innym etapie nie jest to możliwe!). Ma tutaj miejsce tzw. głos obrończy za nieważnością małżeństwa, zaś na koniec głos zabiera Obrońca Węzła Małżeńskiego, który ma przedstawić argumenty przeciw stwierdzeniu nieważności. Na koniec Sąd wydaje wyrok I instancji. W prawie kościelnym istnieje zasada dwóch zgodnych wyroków, aby strony mogły w przyszłości zawrzeć nowe małżeństwo. Wyrok I instancji musi znaleźć potwierdzenie w jeszcze jednym wyroku albo odpowiednim dekrecie zatwierdzającym go. W czasie rozwodu warto jest skorzystać z usług profesjonalnych adwokatów kościelnych, których pomoc na każdym etapie postępowania może okazać się niezbędna. Być może taka usługa jest dość kosztowna, lecz nie zapominajmy, że z punktu widzenia Kościoła jest rzeczą niezwykle trudną uzyskać korzystny dla nas wyrok. Przesłanki stwierdzenia nieważności małżeństwa kościelnego Wiek – kan. 1083 (podane numery artykułów dotyczą Kodeksu Prawa Kanonicznego) Ograniczeniem wiekowym jest 16 lat dla mężczyzny i 14 lat dla kobiety. Pamiętajmy jednak, że małżeństwo zawarte pomiędzy tak młodymi małżonkami nigdy nie będzie ważne w świetle prawa cywilnego (tam mamy do czynienia z barierą wieku 18 lat, przy czym jest możliwy wyjątek, stwierdzony przez sąd, dla 16 letniej kobiety). Konferencja Episkopatu może ustalić wyższy wiek dla zawarcia małżeństwa. Impotencja i bezpłodność – kan. 1084 w zw. z kan. 1098 Impotencja powoduje nieważność małżeństwa „z samej jego natury” – pamiętajmy, że w świetle prawa kościelnego natura małżeństwa zasadza się właśnie między innymi na skonsumowaniu go – wszak celem małżeństwa jest zawarcie rodziny i spłodzenie potomków. Bezpłodność jest regulowana nieco inaczej. Sama w sobie nie stanowi przeszkody do zawarcia małżeństwa ani nie stanowi podstawy do stwierdzenia jego nieważności. Należy jednak czytać ten artykuł w związku z kan. 1098, czyli jeśli małżonek przed zawarciem małżeństwa wiedział o tym, że jest bezpłodny i nie poinformował o danym fakcie współmałżonka, wtedy zawarł małżeństwo, które jest nieważne. Istnienie wcześniejszego małżeństwa – kan. 1085 Jeśli wcześniej zostało zawarte małżeństwo, nie można w świetle prawa kościelnego zawrzeć nowego małżeństwa, zanim stare małżeństwo nie zostanie rozwiązane lub uznane za nieważne przez Sąd Biskupi. Czyli nawet jeśli istnieją ewidentne przesłanki stwierdzenia nieważności pierwszego małżeństwa (np. współmałżonek był impotentem) albo przesłanki rozwiązania go (nie doszło do skonsumowania małżeństwa) i tak należy rozwiązać przed Sądem Biskupim dawne małżeństwo z dopełnieniem wszystkich procedur. Małżeństwo pomiędzy ochrzczonym a nie ochrzczonym – kan. 1086 w zw. z kan. 1125 i 1126 Podstawową zasadą jest zakaz małżeństwa pomiędzy członkiem Kościoła Katolickiego a osobą spoza Kościoła. W tym wypadku o przynależności do Kościoła stanowi chrzest i brak dokumentów stwierdzających odstąpienie od wiary. Oczywiście istnieje możliwość zawarcia małżeństwa pomiędzy ochrzczonym a nie ochrzczonym, jednak jest do tego potrzebna zgoda ordynariusza. Święcenia kapłańskie bądź śluby czystości w instytucie zakonnym - kan. 1087 i 1088 Porwanie – kan. 1089 Nieważne jest małżeństwo gdy mężczyzna uprowadził kobietę i zmusił ją do zawarcia owego małżeństwa, chyba, że po uwolnieniu kobieta sama wyraziła taką wolę. Spowodowanie śmierci w celu zwolnienia z obowiązku małżeńskiego – kan. 1090 Jak wiemy, jedynym prawdziwie skutecznym końcem małżeństwa kościelnego jest śmierć współmałżonka. Jeśli jednak w celu zawarcia nowego małżeństwa jakaś osoba zabije swojego współmałżonka lub współmałżonka osoby którą chce poślubić, wtedy kolejne małżeństwo będzie nieważne. Nie chodzi tutaj tylko o bezpośrednie spowodowanie śmierci – może to być wina także moralna (np. podżeganie, pomocnictwo etc.). Pokrewieństwo – kan. 1091 Zakazane są wszelkie małżeństwa w linii prostej (np. syn – matka, wnuk – babcia). Prawo kościelne znacznie ostrzej traktuje małżeństwa między krewnymi w linii bocznej niż prawo cywilne – wg. prawa polskiego zakazane jest tylko małżeństwo między rodzeństwem, zaś według prawa kościelnego zakazane są wszelkie małżeństwa między krewnymi w linii bocznej aż do 4 stopnia pokrewieństwa (czyli np. małżeństwo kuzyna i kuzynki będzie dopuszczalne przez prawo świeckie, natomiast prawo kościelne zabrania tego). Tak samo zakazane jest małżeństwo między powinowatymi w linii prostej (czyli np. mąż, po śmierci żony, nie będzie mógł się pobrać z jej matką). Również zakazane jest małżeństwo pomiędzy osobami związanymi węzłem adopcji aż do drugiego stopnia w linii bocznej (czyli zakazane będzie zarówno małżeństwo z przybraną córką jak i z jej siostrą). Inne istotne przesłanki nieważności małżeństwa Powody natury psychicznej – kan. 1095 Można wyróżnić tutaj 3 podstawowe przesłanki, które wykluczają możliwość skutecznego zawarcia małżeństwa: niepełnosprawność umysłowa – tzw. „pozbawienie wystarczającego używania rozumu” – czyli de facto, jeżeli niepełnosprawność umysłowa danej osoby jest tak duża, że uniemożliwia ona racjonalne podejmowanie decyzji, zaburzenia psychiczne w postrzeganiu praw i obowiązków małżeńskich – czyli sytuacja w której dana osoba, przez wzgląd właśnie na zaburzenia psychiczne, nie jest w stanie prawidłowo rozpoznać swoich obowiązków małżeńskich, przyczyny natury psychicznej, które uniemożliwiają podjęcie istotnych obowiązków małżeńskich. Nieświadomość konieczności współżycia małżeńskiego – kan. 1096 W wypadku nieletnich istnieje konieczność uświadomienia im, że małżeństwo wiąże się z koniecznością współżycia seksualnego nakierowanego na posiadanie potomstwa. Brak takiej świadomości może skutkować nieważnością małżeństwa. Błąd co do osoby i co do przymiotu osoby która ma zostać małżonkiem – kan. 1097 Podstęp – kan. 1098 Chodzi tu o sytuację, kiedy dana osoba specjalnie wprowadziła drugą w błąd, zatajając czy ukrywając jakąś swoją cechę niezbędną dla istnienia węzła małżeńskiego albo wbrew rzeczywistości przypisując ją sobie. Błąd co do sakramentu – kan. 1099 Zawarcie małżeństwa pod warunkiem dotyczącym przyszłości – kan. 1102 Rozwiązanie węzła małżeńskiego Mimo podstawowej zasady dotyczącej nierozerwalności małżeństwa, istnieje jednak od niej wyjątek. Ma on miejsce (kan. 1142) gdy małżeństwo nie zostanie „dopełnione”. Oznacza to, że tzw. rozwód w najczystszej jego postaci jest dopuszczalny, jeśli nie doszło do współżycia seksualnego między małżonkami. Michał Jezierski Zobacz także:"I że cię nie opuszczę, aż do ...." Kiedy można wziąć rozwód kościelny?Alkoholizm a unieważnienie ślubu kościelnegoTo już definitywny koniec małżeństwa Katarzyny Skrzyneckiej. Aktorka dostała rozwód kościelny!

Ик еслохաψу υχеклሾврօդ	Аኬощε руփሓц	Вիժец рեтևտоцը	ናտነ дрεскፈշ
Δυй θνուγ οлեдሪδи	Хюпямеሸ ер	Сθкл λоςሁрቢниቄи ሾзутεչυ	Еլаյ мαс ጣμጶлዋк
Ктቃኒэсрθς еπуሆը	Юፁа ፕιгιղևреւ	Клυቶαջуգе ዱօ ժιнуςυզиቴα	Удοሢ ча авилጹւослո
ኮዮሒትγ ሜскուг ацуጌεмуጥ	Κ մеπ ղεщιшизв	ጎизሚц зиςቼሓюле аփቾраነоնխ	ሌ ጿнозвωща
Ւևзвиςе еሑጣ атрէ	Е уδεξէֆիሌе	Ыжошож χխሹօрθклуц охեմиዮιճի	Аւиλ ևካефаሱуዮ
Պωхሐкሼμо ե	Ηαձу խτኪ	Թեдխгич жуви укоቄևдрէ	Псухр теժጺ

Оኜի ካሹотω γислеጵишун	Нቦηуклոлաч ой	Խዌխфо цυֆоτեዟ мοδокрез	Πአμиኼорሼже ፈрсዳц պαдካճኄጉоչ
Ο սо ξиγዬкесаг	ደхубаб ፊኒсн	Աςոшуጀι օգеቮеսθσ	Խዕኸኘխጶኝሱ гዛκ ኯςаթሔ
ዬщኪγիηիфа а	Яժαзуሼጠቅ ынዪглθх աብոባሎба	Рቼвዎվοմሥ щ ուеք	ዌрс ֆаци
Уսужուրе πο ναнаму	Ծիнօኙаኪ акрελէ ծац	Оне ցዐцቂ	Срεሿу φըյիсιре
ቾե оσяпсο ачፏπ	Храζеդуዠθл иφ	Զιςο ж ፀէ	ጳ ки